100 lat Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej w Ustce (wideo, zdjęcia)

Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej im. wiceadmirała Józefa Unruga jest od ponad 70 lat związane z Ustką. W 1947 roku w poniemieckich koszarach w podusteckim Lędowie znalazła się baza lokalowa dla umieszczenia w nich Szkoły Specjalistów Morskich, która wcześniej mieściła się w Gdyni oraz Szkolnego Pułku Marynarki Wojennej z Gdańska.

Obie jednostki swoje tradycje wywodzą z Oddziału Zapasowego Marynarzy, który powstał w grudniu 1918 roku w Twierdzy Modlin. Pół roku później w Kazuniu, miejscowości położonej naprzeciw Modlina po drugiej stronie Wisły, utworzono placówkę szkoleniową, czyli Szkołę Marynarzy. Od tej chwili placówka rozwijała się, a także zmieniała siedziby przesuwając się wzdłuż Wisły w kierunku Bałtyku. W 1921 r. została ulokowana w Toruniu, aby niebawem trafić do Świecia nad Wisłą. Nazwę placówki przemianowano wówczas na Szkołę Marynarzy Specjalistów.

Kolejna zmiana nastąpiła w 1927 roku. Jednostka do zdań szkoleniowych otrzymała okręt ORP "Bałtyk" zakotwiczony w porcie w Gdyni. Teraz była to Szkoła Specjalistów Morskich.

W 1935 roku powołano do życia Centrum Wyszkolenia Specjalistów Floty (CWSF) w Gdyni, w którym skoncentrowano szkolenie specjalistów morskich oraz bazę szkoleniową.

W latach II wojny światowej szkoła działała w Wielkiej Brytanii. Tymczasem w październiku 1944 r. w Lublinie sformowano 1. Samodzielny Morski Batalion Zapasowy. Z początkiem kwietnia 1945 r. batalion osiadł w Gdańsku i został przekształcony w dwie jednostki szkolne: Szkolny Pułk Marynarki Wojennej w Gdańsku, z zadaniem szkolenia rekruckiego, i Szkołę Specjalistów Morskich w Gdyni Oksywiu z zadaniem szkolenia specjalistycznego. Dwa lata później obie jednostki trafiły do Ustki.
W połowie lat 50. XX placówkę przekształcono w Ośrodek Szkolenia Specjalistów Morskich, który w 1963 roku przyjął nazwę Centrum Szkolenia Specjalistów Marynarki Wojennej.

Kolejna ważna data w dziejach usteckiej placówki to 7 sierpnia 1992 roku. Wówczas to minister obrony narodowej nadał jednostce imię wiceadmirała Józefa Unruga, Dowódcy Floty z czasów II Rzeczypospolitej. Dwa lata później nastąpiła zmiana nazwy ośrodka na Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej.

Podczas piątkowej uroczystości, która odbyła się pod Kapitanatem Portu w Ustce, obecnych było wielu gości, oficjeli wojskowych i cywilnych, a wśród tych ostatnich był gość honorowy - Krzysztof Unrug, wnuk wiceadmirała Józefa Unruga.

Jubileusz jednostki w Ustce był także okazja do przyznania odznaczeń grupie oficerów i podoficerów z CSMW, a także grupie osób cywilnych zasłużonych dla krzewienia wiedzy o CSMW w Ustce i tradycji tej jednostki. Jubileusz 100-lecia CSMW zbiegł się z 15 rocznica powołania w Ustce Szkoły Podoficerów Marynarki Wojennej. Decyzją ministra obrony narodowej placówce nadano imię chorążego marynarki Stanisława Brychcego.

Stanisław Brychcy urodził się 17 sierpnia 1898. Pochodzi z Wielkopolski. W czasie I wojny światowej został wcielony do Reichsmarine, niemieckiej marynarki wojennej. Po zakończeniu wojny wrócił w rodzinne strony i wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim. M.in. uczestniczył w walkach o zdobycie Wolsztyna, Kopanicy, Kargowej i Babichmostów. Była ranny. W połowie 1919 r. został skierowany do służby w Marynarce Wojennej. Był podoficerem artylerii na niszczycielu ORP "Wicher", a później został szefem baterii Dywizjonu Artylerii Nadbrzeżnej w Rejonie Umocnionym Hel. W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. służył, jako szef Baterii "Canet" 1 Morskiego Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej w Gdyni. 19 września trafił do niemieckiej niewoli, w której przebywał do końca wojny. W 1945 r. wrócił do Gdyni. Pracował jako inspektor rybacki na Helu. Zginął 6 lipca 1945 r. na pokładzie holownika "Krab", kiedy ta jednostka natknęła się w porcie w Gdyni na niemiecką minę magnetyczną. W katastrofie zginęło 56 osób.