Choroba lokomocyjna. Przyczyny, leczenie, zapobieganie

- Samo stwierdzenie, że to choroba to za dużo powiedziane, ponieważ to, co dzieje się z naszym organizmem to fizjologiczna odpowiedź na intensywny ruch, którego doświadczamy podczas przemieszczania się środkami transportu zauważa lek. Sandra Świder, lekarz kierujący Dziennym Oddziałem Otolaryngologicznym szpitala "Zdroje". - Reakcja ta może być wywołana także bodźcem optokinetycznym, czyli takim w którym np. obserwujemy przesuwający się horyzont. Wtedy nawet projekcje filmowe mogą wywoływać u podatnych na chorobę lokomocyjną osób niepożądane objawy.

Objawy choroby lokomocyjnej

Objawy te pojawiają się z powodu wystąpienia sprzeczności pomiędzy bodźcami, które docierają za pomocą wzroku i za pomocą błędnika. Istnieje wtedy niezgodność między narządem równowagi, który informuje o położeniu ciała a tym, co widzimy. Objawy choroby lokomocyjnej to reakcja obronna organizmu a także element przystosowywania się do nowych warunków.

- Choroba ta dotyka co trzecią osobę. To oczywiście zleży też od środka transportu. Okazuje się też, że jedynie 5 proc. osób podatnych na chorobę lokomocyjną odczuwa jej intensywnie objawy dodaje Sandra Świder. - Na przykład udowodniono, że kobiety chorują częściej od mężczyzn i nie wiadomo do końca, dlaczego tak się dzieje. Być może znaczenie mają czynniki hormonalne. Wiadomo też, że podatne są dzieci szczególnie między 10 a 12 rokiem życia. Literatura podaje również, że częściej chorują Azjaci.

W każdym środku transportu mogą wystąpić objawy choroby lokomocyjnej. Im intensywniej działają siły kinetyczne tym większe prawdopodobieństwo doznawania objawów. Znaczenie mają też czynniki indywidualne. Wiadomo, że np. 90 proc. dzieci wyrasta z tej choroby.

- W przypadku podróży statkiem, dolegliwości dotyczą czasami 100 proc. pasażerów. Związane jest to z tym, że siły, którym poddawane jest nasze ciało w takim miejscu są bardzo intensywne lub zmieniają się z dużą dynamiką - wyjaśnia lekarka. - To samo dotyczy załóg statków kosmicznych. Najrzadziej choroba lokomocyjna występuje przy przemieszczaniu się samolotami, w transporcie kolejowym, nieco częściej przy podróżowaniu samochodami i autobusami.

Delikatne objawy choroby to zaburzenia koncentracji, zmęczenie, zawroty głowy, bóle głowy, senność, nudności. Do objawów nasilonych zalicza się wzmożone ślinienie się, wymioty, bladość skóry, zimne poty czy zaburzenia rytmu serca.
Okazuje się, że jeśli długo będziemy poddawani bodźcom podczas przemieszczania się, nasza reakcja odruchowa się uspokoi, przyzwyczaimy się i dolegliwości ustąpią. Dzieje się wtedy tak, kiedy podróżowanie będzie częste lub długie.

Leczenie

-Metody radzenia sobie z lokomocyjnym problemem, nie są skuteczne w 100 proc. - zaznacza lek. Sandra Świder. - Najważniejsza jest po prostu prewencja. Powinniśmy dobrze przemyśleć i zaplanować podroż a w naszym środku transportu wybrać miejsce najbardziej statyczne. W aucie pamiętajmy, by zawsze siadać z przodu i unikać foteli na wysokości osi kół. W samolocie wybierajmy miejsce po prawej stronie na wysokości skrzydeł i przy oknie, na statku starajmy się podróżować pośrodku pokładu, natomiast w pociągu - przodem do kierunku jazdy.

Unikajmy podróżowania po obfitym posiłku, ciężkostrawnym i na czczo. Nie sięgajmy po alkohol czy napoje gazowane. Nie narażajmy się na intensywne zapachy. Jako przekąskę wybierajmy wodę niegazowaną i herbatniki. Na fotelu ustawmy się w pozycji półleżącej z podparciem dla głowy. Zadbajmy o dostęp do świeżego powietrza i o możliwość obserwacji stałego punktu powyżej horyzontu.

-Jeśli objawy się już pojawią najlepsza jest przerwa. Krótki spacer, oddech świeżym powietrzem. Można próbować także innych naturalnych metod. Herbata z korzenia imbiru , korzeń mielony w potrawach czy olejek miętowy do wąchania mogą przynieść ulgę. Możemy pomóc sobie także dostępnymi środkami farmakologicznymi, ale należy pamiętać, że trzeba je przyjmować około godzinę przed podróżą i niestety mają one skutki uboczne powodują senność.