Czarcia Góra, cmentarz psów i samobójstwo Sybilli. Warcino nieznane pod śnieżną pierzyną [ZDJĘCIA]

Zaledwie 30 km od Słupska leży Warcino. Choć oficjalnie było letnia rezydencją kanclerza Otto von Bismarcka, wiadomo, że spędzał on tam nawet osiem miesięcy w roku.

Ale od początku... Warcino należało do pruskiego rodu von Zitzewitz. Majątek kilkakrotnie przechodził z rąk do rąk, aż w 1867 r. kupił go ówczesny prezes rady ministrów hrabia Otto von Bismarck. Wydał na niego 400 tysięcy talarów. Tyle otrzymał po zjednoczeniu Niemiec jako gratyfikację za zasługi dla ojczyzny. Postanowił pałac rozbudować i w ten sposób powstała okazała rezydencja. W rękach Bismarcków Warcino pozostało do 1945 r. Po śmierci kanclerza w 1898 roku majątek przejął jego drugi syn, hrabia Wilhelm von Bismarck. Kiedy zmarł - w 1901 r., majątkiem zarządzała żona Wilhelma, Sybille. Później przekazała go synowi, hrabiemu Nicolausowi. Sybille nie ewakuowała się przed zbliżającymi wojskami radzieckimi. Pozostała w pałacu i przed wkroczeniem Rosjan, w nocy z 5 na 6 marca 1945 r., popełniła samobójstwo. Ostatni właściciel majątku – hrabia Rule von Bismarck zmarł 1 grudnia 1991 r. w Chile.

Szkoła leśników

Pałac przetrwał. W 1946 r. umieszczono w nim szkołę kształcącą leśników. Jest ona do dziś. Rezydencja jest otoczona rozległym parkiem z cennym starodrzewem. Bismarck miał sam rozplanować ścieżki. Wyznaczył też miejsce na cmentarz ulubionych psów. Czternaście kamieni nagrobnych, wyjętych z bagien i oczyszczonych, możemy oglądać na parkowym trawniku. Trzynaście to nagrobki dogów, które kanclerz hodował a czternasty to nagrobek psa myśliwskiego.
W pobliżu znajduje się także źródełko leśne z wodą pitną "Joanna", ogród botaniczny, kaplica Bismarcków oraz Centrum Edukacji Regionalnej w dawnej wozowni stojącej niedaleko pałacu. Tuż obok znajduje się Ośrodek rehabilitacji Ptaków Drapieżnych „Dżawat” potocznie nazwany szpitalem dla ptaków oraz Ośrodek Edukacji Leśnej „Niezapominajka” . W salach edukacyjnych ośrodka prezentowane są zagadnienia związane z ochroną i hodowlą lasu oraz historią leśnictwa.

Wzgórze Bismarcka

Mimo zaśnieżonych lasów i dróg, idziemy na wzgórze, zwane Wzgórzem Bismarcka lub Czarcią Górą. W dawnych czasach było to miejsce wykonywania wyroków. Tutaj spalono (w 1786 r.) jedną z ostatnich pomorskich czarownic o imieniu Svanita. W 1894 r. Bismarck kazał na wzgórzu zbudować rodzinny grobowiec. Do dziś zachowały się pozostałości rodzinnego cmentarza von Bismarcków. Pierwsza spoczęła tu żona kanclerza Joanna, jednak po śmierci męża jej ciało przeniesiono do Friedrichsruh, by mogła spocząć u jego boku. Niestety, mauzoleum zostało po II wojnie zniszczone – zachowały się jednie fragmenty ścian, kamiennych elementów i posadzki oraz walające się dookoła kamienne elementy. Znajdziemy tam jednak kamień z rodowym herbem Bismarcków, fragment z rycerskim zawołaniem Bismarcków „IN TRINITATE ROBUR” – „W TRÓJCY SIŁA”. Oprócz resztek mauzoleum zachowały się trzy płyty nagrobne. Na cmentarzu spoczął bowiem jeden z synów Ottona Wilhelm Otto Albrecht von Bismarck – zmarły w 30 marca 1901 roku w Warcinie oraz żona Wilhelma - Sibylle (ta, która popełniła samobójstwo) oraz Nicolaus, którego szczątki po 1945 r. przeniesiono na cmentarz w Kępicach. Po wojnie kaplica została zburzona, a grobowce splądrowane. Pozostały jedynie ściany wytyczające obrys kaplicy, fragmenty posadzki i trzy płyty nagrobne. Na jednej z nich widnieje herb Bismarcków.

Szachulcowy kościółek
W Warcinie znajduje się przeniesiony z Ciecholubia koło Kępic ewangelicki kościół szachulcowy. Warto wspomnieć, że kościół ten znajdował się w opłakanym stanie, nieużytkowany niszczał, waliły mu się ściany, było kwestią czasu, kiedy się w końcu zawali. Konserwator zabytków, nie chcąc dopuścić do całkowitej dewastacji kościoła, zaczął szukać pomocy finansowej w gminie Kępice, a ta z kolei postarała się o dotację na rozbiórkę i częściową rekonstrukcję kościoła. Całość wyceniona została na 1 mln zł, z czego aż 85% środków otrzymano z dofinansowania z UE.

Przeniesiony obiekt znajduje się na terenie parku Technikum Leśnego w Warcinie, sam kościół został zbudowany prawdopodobnie w 1799 roku. Jeszcze w latach 60. XX wieku świątynia służyła nielicznym i pozostałym po wojnie Niemcom, a potem stała pusta i niszczała. W latach 1971-76 wyposażenie kościoła zostało przeniesione do Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku, m.in. chór muzyczny z połowy XVII, trzy lichtarze żeliwne z XIX, chrzcielnica z XVIII wieku i tablice do psalmów. Obecnie po remoncie kościół służy mieszkańcom Warcina i jest atrakcją turystyczną gminy.

Zobacz także: Opady śniegu w Słupsku. Lasek Północny w zimowej odsłonie.