Inauguracja 53. Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku [zdjęcia]

- Wyłączmy świat, włączmy muzykę – tak niebanalnie pani prezydent zastąpiła zwyczajową formułę „festiwal uważam za otwarty”. Wcześniej mówiła, że dla niej FPP to sentymentalny nastrój, który lubi w sobie pielęgnować, a muzyka jest „zawsze piękna i niezależna” – od polityki i powodowanych przez nią zmian. Wcześniej Mieczysław Jaroszewicz, prezes Słupskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego, które organizuje FPP, szczególnie gorąco witał twórcę festiwalu prof. Andrzeja Cwojdzińskiego i jego żonę Gabrielę. Byli też m.in. przedstawiciele marszałka województwa pomorskiego, słupskiego ratusza i, także gorąco witany, Bohdan Jarmołowicz, poprzedni dyrektor filharmonii. Słowo wstępne, jak zwykle dowcipnie i ze swadą wygłosił Andrzej Zborowski.

Blog FPP. Wieczór pierwszy: Muzyczny diabeł ten Bies

Koncert został zatytułowany „Mistrz i uczeń”. Mistrz, czyli Zbigniew Raubo, na początek zagrał I Koncert fortepianowy e-moll Chopina. Jego uczeń – ledwie 24-letni Tymoteusz Bies – dosłownie rozgrzał publiczność brawurowym wykonaniem wirtuozowskiej „Rapsodii na temat Paganiniego” Rachmaninowa. Do oklasków wychodził kilka razy. Na koniec obaj pianiści zachwycili słuchaczy błyskotliwym Koncertem d-moll na dwa fortepiany i orkiestrę Poulenca. Jan Popis, dyrektor artystyczny FPP, uznał ten wieczór za bardzo udany, chwaląc nie tylko kunszt solistów, ale i świetnie współpracującą z nimi Orkiestrę Polskiej Filharmonii „Sinfonia Baltica” pod batutą jej obecnego dyrektora Rubena Silvy.

Co działo się w kuluarach? Jak ubrane były panie? Kiedy owacje były najbardziej gorące? – o tym przeczytasz w subiektywnym festiwalowym blogu Anny Czerny-Mareckiej.