Jesion przeszkadza miłorzębowi. Za karę będzie przycięty

Pan Alfred ze Słupska jest znawcą i miłośnikiem drzew. Niedawno zauważył, że rosnący przy ul. Henryka Pobożnego miłorząb japoński jest w coraz gorszym stanie.

- Wszystko przez drzewo rosnące obok niego. Miłorząb to wspaniały i rzadki okaz, pomnik przyrody, o który trzeba dbać - mówi pan Alfred. Tymczasem pobliskie drzewo zasłania mu promienie słoneczne. Miłorząb cierpi też przez nie podczas wiatrów. Pobliskie wysokie drzewo uderza wtedy w niego i powoduje, że okaz traci gałęzie. Boję się, że jeśli urzędnicy odpowiedzialni za drzewa nie zainterweniują, ten wspaniały okaz może sobie sam nie poradzić.

Anna Grabuszyńska, dyrektor Wydziału Gospodarki Komunalnej, Mieszkaniowej i Ochrony Środowiska Urzędu Miejskiego w Słupsku, zapewnia, że odpowiednie służby pomogą okazowi.

- Miłorząb rośnie na terenie posesji będącej współwłasnością miasta oraz osób fizycznych. Jako egzemplarz reliktowy jest poddany stałej obserwacji pod kątem stanu zdrowotnego i zachowania żywotności. Kondycja tego drzewa w ostatnich latach faktycznie osłabła - mówi Anna Grabuszyńska.

- Dokonano wizji w terenie, podczas której stwierdzono, iż w koronie widoczny jest wyraźny posusz, zaznaczony szczególnie na szczycie oraz od strony południowej. Może być to efekt oddziaływania drzewa sąsiedniego - jesiona wyniosłego, który swą koroną powoduje zacienianie korony miłorzębu, szczególnie w stanie ulistnienia, tym samym ograniczając jego wegetację. Zasadne jest w tym przypadku skrócenie konarów i gałęzi jesiona w celu polepszenia warunków wzrostu i rozwoju drzewa objętego ochroną pomnikową.

Ponieważ jednak terenem administruje nie tylko miasto, ale również prywatni właściciele, ratusz wystąpi do nich o zgodę na wykonanie cięć w koronie jesiona.

- Ponadto zostaną podjęte czynności w celu skrócenia gałęzi jesiona. Najlepszym okresem na wykonanie takich zabiegów są miesiące letnie, po wykształceniu przez drzewo pełnego ulistnienia, lub jesień - mówi Anna Grabuszyńska.

Dodaje, że na terenie Słupska jest 96 pomników przyrody. Wszystkie te, które zlokalizowane są na gruntach miejskich, są poddane systematycznej obserwacji i w razie konieczności podejmowane są działania w celu poprawy ich stanu.

Pielęgnacja tych drzew różni się jednak od drzew nieobjętych ochroną, dlatego ingerencja w poszczególne egzemplarze winna być og­raniczona i podyktowana jedynie względa­mi bezpie­czeń­stwa publicznego lub poprawy kondycji zdrowot­nej tych drzew.