Kiedy dzieci są niegrzeczne

Teraz już wiadomo, że powodem tego może być nadpobudliwość psychoruchowa, określana jako ADHD.

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) objawia się: problemami z utrzymaniem uwagi i z kontrolą impulsywności oraz nadmierną ruchliwością. Podobne problemy ma wiele dzieci, jednak o ADHD mówi się wtedy, gdy objawy te są niewspółmierne do wieku i stają się źródłem wyraźnych niepowodzeń w szkole i w domu, niekorzystnie wpływają na życie rodzinne, naukę i rozwój dziecka.

Uszkodzenie

Konferencja

22 marca w kinie Bajka w Darłowie odbędzie się konferencja szkoleniowa dla nauczycieli i rodziców pt. "Wiedza o ADHD to jakość życia dzieci z tym zaburzeniem". Wykładowcami będą specjaliści w dziedzinie ADHD: dr Artur Kołakowski, psychiatra i psychoterapeuta z Warszawy, Stanisław Bobula, psycholog z Krakowa oraz Jolanta Dziuban neurolog ze Słupska.
Konferencję organizuje darłowskie Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom i Rodzinie "Na dzisiaj", patronem medialnym jest nasza redakcja.

Badacze uważają dziś, że przyczyną ADHD najczęściej nie jest organiczne uszkodzenie mózgu w wyniku działania patologicznych czynników, lecz odmienny sposób dojrzewania układu nerwowego. Jest to spowodowane zmianami genetycznymi, co przyczynia się do zmian pracy niektórych struktur mózgu, a w konsekwencji - zaburzenie procesów psychicznych.

Za tezą o genetycznym uwarunkowaniu nadpobudliwości przemawiają wyniki badań w rodzinach dzieci nadpobudliwych.
Objawy ADHD zmniejszają się wraz z wiekiem. Najszybciej ustępuje nadmierna ruchliwość. Jeśli dziecko w pierwszej klasie biegało po klasie, w trzeciej - będzie się już tylko wiercić w ławce. Nieco wolniej poprawia się zdolność skupiania uwagi, u ok. 2/3 chorych występuje także w okresie dojrzewania. Młodzi ludzie dotknięci ADHD mają problemy z koncentracją uwagi i z nauką, trudniej im nawiązywać kontakty z rówieśnikami, nauczycielami i rodzicami, zwiększa się ryzyko antyspołecznych zachowań, konfliktów z prawem, uzależnień.

Są karane

Objawy

- Do 3. roku życia nadmierna ruchliwość.
- W przedszkolu - wzmożona ruchliwość, impulsywność, agresja wobec innych dzieci.
- W szkole - zaburzenia koncentracji i uwagi.
- W wieku dorastania - wewnętrzny niepokój, nieuporządkowanie.
Na świecie dzieci z ADHD są objęte ochroną prawną, mogą ubiegać się o specjalną pomoc w nauczaniu. W Polsce nie jest to usankcjonowane, zależy od postawy nauczycieli i rodziców.

Dzieci nadpobudliwe często są karane. Stale słyszą o sobie: że są niegrzeczne, leniwe, że przeszkadzają. Na tej podstawie mogą tworzyć obraz siebie jako kogoś gorszego, złego, nieudanego.

Jaka może być konsekwencja? Agresja, albo wycofanie się, przekonanie, że nie warto się wysilać, bo i tak się nie uda.
Nie ma badania, które pozwoli stwierdzić, które dziecko jest nadpobudliwe, a które nie. Jedno wiadomo, o ADHD mówimy wtedy, gdy dziecko ma objawy stałe lub niemal stałe - w szkole, w domu i na podwórku. Ważne jest też stwierdzenie, że objawy te występują od wczesnego dzieciństwa.

(na podstawie materiałów Centrum Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej)