Krioterapia - skuteczne leczenie zimnem

Pod lupą

Wskazania do krioterapii

zapalenia stawów (reumatoidalne, młodzieńcze przewlekłe, łuszczycowe, zesztywniające)
zmiany zapalne stawów o podłożu metabolicznym - dna moczanowa
przewlekłe zapalenie kręgosłupa szyjnego
zespół bolesnego barku
dyskopatie
zwichnięcie i skręcenie urazowe stawów
uszkodzenie łękotki
zwalczanie przewlekłego i patologicznego bólu
naderwanie ścięgien i mięśni
zwalczanie odruchowej i ośrodkowej spastyczności mięśni w procesie rehabilitacji neurologicznej
ostre i zadawnione urazy sportowe i pooperacyjne
dla odnowy biologicznej: u przemęczonych psychicznie i fizycznie osób dorosłych oraz u sportowców wyczynowych.

Przeciwwskazania do krioterapii

neuropatie układu współczulnego
niedoczynność tarczycy
znaczna niedokrwistość
wyniszczenie i wychłodzenie organizmu, obecność miejscowych odmrożeń
schorzenia mięśnia sercowego, zaawansowana miażdżyca, zaburzenia rytmu serca
stosowanie neuroleptyków
ciężkie postacie dusznicy bolesnej, ostre schorzenia dróg oddechowych
nadużywanie alkoholu
nadciśnienie tętnicze znacznego stopnia
klaustrofobia
wiek powyżej 65 lat
przebyte zakrzepy żylne i zatory tętnic obwodowych.

Krioterapia polega bowiem na poddaniu całego ciała działaniu bardzo niskich temperatur, dochodzących do około minus 150 stopni C. Pacjent wchodzi do specjalnej kriokabiny i musi w niej wytrwać 3 minuty (które mogą się wydać wiecznością, zwłaszcza że obowiązuje tylko bardzo skąpy ubiór: podomka, rękawiczki i drewniaki na nogach).

- Jest to zazwyczaj dziesięć zabiegów, odbywających się co drugi dzień - tłumaczy Katarzyna Pater, fizjoterapeuta z Ambasady Urody w Opolu. - Przy czym pierwszy zabieg, żeby się można było powoli oswoić z tak niską temperaturą, trwa od 45 sekund do minuty. Jeśli chodzi o kolejne seanse, to zazwyczaj przez pierwsze półtorej minuty do dwóch zimno jest nieodczuwalne. Ale tę trzecią minutę ludzie też jakoś wytrzymują. Dłużej w kriokabinie przebywać nie można. Zanim ktokolwiek zacznie zabiegi, musi zostać przebadany przez lekarza.

Dla wielu ludzi trudne jest do uwierzenia, że leczenie zimnem może być korzystne w terapii wielu chorób. Tymczasem zwolennicy krioterapii mają swoją teorię na ten temat. Według nich organizm człowieka przez lata przyzwyczaja się do różnych infekcji, zakażeń. Dlatego po pewnym czasie już nie potrafi sam ich pokonać. Natomiast pod wpływem niskich temperatur - od nowa tworzy on mapę zagrożeń oraz od nowa zaczyna wytwarzać przeciwciała.

- W Polsce po raz pierwszy zastosowano temperatury poniżej minus stu stopni Celsjusza w latach 80. - mówi Katarzyna Pater. - Obecnie krioterapia stała się jedną z podstawowych metod leczenia chorób reumatycznych i zwyrodnieniowych. Niektóre osoby korzystają z niej tylko, by poprawić sobie samopoczucie, nabrać odporności.

Andrzej Kosedowski z Kędzierzyna-Koźla jest po drugim zabiegu, dlatego o skuteczności krioterapii jeszcze niewiele może powiedzieć. - Mam problemy z kręgosłupem - zwierza się. - Liczę na to, że krioterapia pomoże uśmierzyć bóle, na które cierpię. Jest to już dla mnie ostateczne wyjście, gdyż pozostała mi tylko operacja.
- Ja też przychodzę na te zabiegi z powodu choroby kręgosłupa oraz przewlekłego zapalenia korzonków - dodaje Ewa Romanowska z Opola. - Mój żołądek już nie toleruje leków.

Pan Leszek z Opola korzysta z zabiegów, bo chce nabrać odporności przed zimą.
Wyróżnia się krioterapię ogólną, gdy całe ciało jest poddawane zimnu w kriokabinie. Jest to urządzenie przypominające kabinę prysznicową, sterowane komputerowo, w którym powietrze zostaje zamrożone do odpowiedniej temperatury za pomocą ciekłego azotu. Można też stosować krioterapię miejscową, która polega na przyłożeniu do chorego miejsca bardzo niskiej temperatury przy pomocy specjalnego aplikatora.