Dziś Kościół katolicki obchodzi środę popielcową. Idziemy do kościoła, posypujemy głowy popiołem. Czy to wystarczy, żeby być w porządku wobec Boga?
- To tylko symboliczny gest, który nie wymaga od człowieka wiele. Po prostu pobrudzimy się popiołem i tyle. Tymczasem wielki post to okres, który daje szansę, abyśmy mogli w sobie coś zmienić, udoskonalić.
Ba, tylko jak to zrobić?
- Dobrze przeżyty wielki post potrafi sprawić, że będziemy w stanie zatrzymać się w biegu i zresetować - mówiąc językiem komputerowym. A to pozwoli inaczej spojrzeć na siebie, na otaczającą nas rzeczywistość. Bo jeśli dzieje się coś niedobrego, to trzeba zmienić to na lepsze, nawrócić się.
Nawrócić się, już samo słowo brzmi tak religijnie, że wydaje się nierzeczywiste.
- Jeśli idziesz złą drogą, jeśli jedziesz autem i pomyliłeś kierunki, to trzeba się zatrzymać, zawrócić, by znaleźć się na właściwej drodze. I o takim nawróceniu mówię.
Ludziom żyje się tak ciężko, tymczasem kościół każe im pościć, umartwiać się, odmawiać sobie tego, czy tamtego. Czy proza naszego życia nie jest wystarczającą pokutą?
- Tu nie chodzi o to, że ktoś nam każe się umartwiać. Człowiek powinien sam dojrzeć do tego, że chce przeżyć wielki post tak, aby odnieść z tego pożytek. Pójdę na drogę krzyżową, odmówię sobie alkoholu, chociaż tak właściwie drink mi nie szkodzi. Zamiast godzinami siedzieć przed komputerem wezmę dobrą książkę. Zauważmy, ile tu pozytywnych stron. Wielki post nie musi oznaczać odmawiania sobie wszystkiego. To szansa na to, by stać się lepszym dla siebie, dla innych ludzi, dla Boga.
Jesteśmy zagonieni, czy mamy czas na modlitwę?
- Mówiąc modlitwa, mam na myśli dialog z Bogiem, a nie szybkie odklepanie pacierza i zrobienie znaku krzyża. Można się pięknie modlić, a wielki post temu sprzyja.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
