Murujemy ściany i brodzik

Aby kabina prysznicowa była w miarę wygodna, jej minimalna szerokość powinna wynosić 75 cm, a wysokość - 200 cm. Baterię instaluje się przeważnie na wysokości ok. 110 cm, licząc od dna brodzika, natomiast rączka prysznica powinna być przesuwalna na drążku tak, aby była łatwo dostępna dla użytkowników o różnym wzroście. Łazienka jest pomieszczeniem o podwyższonym stopniu wilgotności, dlatego też zanim przystąpimy do przyklejania płytek ceramicznych, brodzik i ściany wokół niego należy skutecznie zabezpieczyć przed wilgocią.

Murujemy ściany i brodzik

Kabinę o prostych ścianach najłatwiej można wykonać z wodoodpornych płyt gipsowo-kartonowych, montując je na specjalnym metalowym stelażu. Ściany o finezyjnych kształtach np. półokragłe muruje się z cegły, używając do tego Zaprawy Murarskiej Atlas. Taką ścianę należy przed obłożeniem płytkami wyrównać i przeszpachlować na szorstko. Popularne są ciągle ściany lub ich fragmenty wykonane z luksferów. Do ich montażu służą specjalistyczne kleje.
Próg brodzika można wykonać z bloczków betonowych lub cegieł ceramicznych. Brodzik powinien mieć odpowiednią wysokość, tzn. taką, która umożliwi bez problemu zamontowanie syfonu i swobodny odpływ wody do kanalizacji. Nie może być jednak zbyt wysoki, ponieważ trudno będzie do niego wchodzić i z niego wychodzić. Na każdym metrze rury odpływowej w drodze do pionu kanalizacyjnego powinno się "stracić" około 1-1,5 cm wysokości. Żeby uniknąć przykrych niespodzianek, należy także pamiętać o odpowietrzeniu instalacji. Jeżeli rura odpływowa jest krótsza niż trzy metry, wystarczy odpowietrzenie w pionie kanalizacyjnym. Jednak gdy przekracza tę długość, potrzebne jest dodatkowe odpowietrzenie w syfonie.
Po wykonaniu obudowy brodzika i zamontowaniu rury odpływowej, pustą przestrzeń można wypełnić gruzem i zalać betonem. Wylewkę należy ukształtować z 0,5 proc. spadkiem w kierunku kratki ściekowej, pamiętając o grubości płytek i kleju.

Bez dostępu wilgoci

Każdy etap prac jest ważny, ale zabezpieczenie przeciwwilgociowe kabiny prysznicowej to sprawa podstawowa. Płytki ceramiczne są odporne na działanie wilgoci, ale nie stanowią wodoszczelnego zabezpieczenia podłoża. Dlatego przed ich położeniem, zarówno podłoże brodzika, jak i ściany, które ograniczać będą kabinę, należy zabezpieczyć sprawdzonym systemem uszczelnień. W jego skład wchodzą: folia w płynie oraz taśmy, kołnierze i narożniki uszczelniające. System z powodzeniem można stosować na posadzkach betonowych, tynkach cementowych i gipsowych lub płytach gipsowo-kartonowych.
Zanim jednak przystąpimy do uszczelnienia podłoża, należy uzupełnić powstałe w nim ubytki oraz wyrównać jego powierzchnię. W zależności od parametrów podłoża, zwłaszcza nośności i chłonności, należy je zagruntować,.
Folię w płynie (np. Atlas Woder E) należy nakładać w dwóch warstwach za pomocą pędzla. W miejscach połączeń ścian z wylewką w świeżo naniesioną pierwszą warstwę folii wtapiamy taśmy i narożniki uszczelniające. Podobnie postępujemy w przypadku izolowania podejść do rur instalacji wodno-kanalizacyjnej i kratki ściekowej. Wklejenie kołnierza podłogowego w miejscu przeznaczonym pod kratkę ściekową oraz kołnierzy ściennych przy wyjściu baterii zabezpieczy te newralgiczne miejsca przed dostępem wody.
Drugi etap uszczelniania polega na naniesieniu specjalnej folii na całe powierzchnie brodzika i ściany. Po trzech dniach można przystąpić do przyklejenia płytek. Do tego czasu nie należy oddziaływać na uszczelnioną powierzchnię wodą pod ciśnieniem. Należy pamiętać również, że świeże powierzchnie np. tynku, mogą być uszczelniane najwcześniej po dwóch tygodniach od ich wykonania.

Zasłona czy drzwi?

Ze względu na małe parametry kabiny, najprostszym sposobem osłonięcia jej wejścia jest powieszenie na drążku zasłonki z tworzywa sztucznego. Można pokusić się także o uchylne lub składane drzwi z tworzywa albo hartowanego szkła, ale należy wcześniej dopasować wymiary kabiny do wymiarów drzwi. Ich mocowanie musi być solidne, czasami wymaga wkucia w ścianę zawiasów jeszcze przez położeniem płytek. Są też drzwi, które wiesza się, przewiercając tylko otwory w glazurze.