Nie dajmy się rakowi piersi. Badajmy się samodzielnie

Największa zachorowalność na raka piersi występuje u kobiet pomiędzy 45. a 69. rokiem życia. Niestety młodsze panie również nie powinny lekceważyć zagrożenia.

Regularna kontrola i badania profilaktyczne piersi powinny być obowiązkiem każdej kobiety, gdyż w leczeniu raka piersi najważniejsza jest wczesna diagnoza wszelkich zmian oraz szybka reakcja.

Do jednej z najprostszych form profilaktyki raka piersi należy comiesięczne samobadanie. Poprzez dotyk i ucisk badanych miejsc, kobieta sama może ocenić, czy nie wyczuwa zmian w ich strukturze. Najlepiej wykonywać je do 7 dni po menstruacji.

W pierwszej kolejności powinno się uważnie obejrzeć piersi w lustrze. W trakcie obserwacji należy zwrócić uwagę na wszelkie zmiany, przebarwienia skóry i wygląd brodawek: czy nie są wciągnięte, czy nie wycieka z nich wydzielina, czy nie pojawiły się żadne zgrubienia.

Po pierwszym etapie samobadania należy skupić się na kształcie piersi, ich symetrii oraz ewentualnych deformacjach. Najlepszym sposobem wykonania badania jest przybranie pozycji leżącej z prawą, a następnie lewą ręką podłożoną pod głowę.

Należy sprawdzić uważnie oba gruczoły piersiowe, macając i uciskając piersi, starając się wyczuć, czy nie wyczuwamy w ich tkance zmian. Podczas badania dłoń powinna zataczać kręgi od brodawki w kierunku zewnętrznym oraz z powrotem, następnie w górę i w dół.

Na koniec należy zbadać okolicę nadobojczykową i pachową sprawdzając, czy nie wyczuwa się powiększonych węzłów chłonnych.

W momencie stwierdzenia jakichkolwiek zmian w obrębie tkanek sutka, obecności wydzieliny
z brodawki lub powiększenia węzłów w okolicach pachowych, należy pilnie skonsultować się
z lekarzem.

Jeśli i on uzna, że dzieje się coś podejrzanego, może zlecić dodatkowe badania: USG oraz mammografię. Oba badania są nieinwazyjne i bezpieczne, dlatego też kobiety nie powinny się ich bać.