Pamiętamy o kardynale, prymasie Józefie Glempie

- Jako diecezja winniśmy wdzięczność śp. Prymasowi Glempowi za kilka ważnych momentów z naszej historii - powiedział bp Edward Dajczak.

Oto kilka momentów obec­ności śp. kard. Glempa na naszych ziemiach.

Po raz pierwszy jako Pry­mas Polski, abp Józef Glemp, jeszcze nie kardynał, przyjechał do naszej diecezji w roku 1982. Poświęcił wtedy plac pod budowę Wyższego Seminarium Duchownego. Stało się to 26 czerwca 1982 roku przy okazji zebrania plenarnego Konferencji Episkopatu Polski odbywają­cego się w dziesiątą rocznicę utworzenia diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej.

Główne obchody 10-lecia diecezji miały wtedy miejsce w Słupsku 27 czerwca. Na placu przed kościołem bł. Maksymiliana zebrało się wtedy 50 tys. wiernych. Mszy św. przewodniczył kard. Fran­ciszek Macharski, a homilię wygłosił właśnie pry­mas Józef Glemp. Na zakoń­czenie odbyło się wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę nowej świątyni (dzisiejszy kościół parafialny pw. św. Maksymiliana Kolbego).

Ostatnia oficjalna wizyta kard. Glempa w naszej diecezji, jako Prymasa, miała miejsce 15 września 2002 roku. Kard. Glemp wziął wtedy udział w diecezjalnym odpuście w Skrzatuszu na zaproszenie ówczesnego biskupa Mariana Gołębiewskiego.

Inne wizyty:

Najważniejsze wydarzenie w kontekście roku 2013, czyli w naszej diecezji tzw. Roku Skrzatuskiego. 18 września 1988 kard. Józef Glemp dokonał uroczystej koronacji piety skrzatuskiej koronami papieskimi. W tym roku obchodzić będziemy 25-lecie tej koronacji. W uroczystości wzięło wtedy udział 100 tys. wiernych.

Warto też przypomnieć obecność kard. Józefa Glem­pa na uroczystościach 1000-lecia biskupstwa w Kołobrzegu w roku 2000. W naszej diecezji odbyło się wtedy 308. zebranie plenarne Konferencji Episkopatu Polski.

Zachowały się też fotografie z pobytu ks. Józefa Glempa w Kołobrzegu w ro­ku 1975. Towarzyszył wtedy Prymasowi Stefanowi Wyszyńskiemu, jako jego sekretarz, podczas uroczystości 975-lecia metropolii gnieźnieńskiej, do której w roku 1000 należało biskupstwo kołobrzeskie.

Słowa wspomnienia bp. Edwarda Dajczaka:

- Zapamiętam przede wszystkim to, jakim był człowiekiem i jak bardzo był człowiekiem. Pamiętam moje pierwsze spotkania z Prymasem, jako początkującego biskupa. Takie spotkanie w młodym nominacie wywołuje zawsze jakieś zagubienie czy zawstydzenie. Jednak jego bezpośredniość i serdeczność w stosunku do mnie była wtedy ogromna. Widziałem to później jeszcze wiele razy w stosunku do różnych ludzi.

Druga sprawa, którą chciał­bym podkreślić to jego bardzo wielkie zaufanie Bogu, szczególnie w trudnych momentach. Krótko po rozpoczęciu posługi prymasowskiej wprowadzono stan wojenny. Niektórzy domagali się nie wiadomo jakich gestów, a Jego decyzje były wtedy bardzo wyważone ale i odważne. Miał zawsze na względzie to, żeby bronić człowieka.