Planowanie i mierzenie

Płytki mozaikowe, choć nie są tanie, cieszą się coraz większym powodzeniem. Niewątpliwą ich zaletą jest łatwość układania ich na łukach, np. na filarach, obudowach wanien itp. Wykonane są one zazwyczaj z ceramiki, szkła lub marmuru. Są to małe, kolorowe kwadraciki o boku od 1 cm do 3 cm, połączone ze sobą siatką plastikową lub specjalnym papierem. Sprzedawane są w "plastrach" o różnych wymiarach. I tak np. płytka 30 x 30 cm składa się z 81 kwadracików wielkości 3 x 3 cm. Są także mozaiki o wiele bardziej fantazyjne, gdzie maleńkie elementy mają różne kształty, a całość przedstawiać może motywy roślinne, figury, czy całe sceny.

Planowanie i mierzenie

Przed przystąpieniem do układania mozaiki warto zaplanować jej rozmieszczenie tak, aby w miejscach "strategicznych" widoczna była cała umieszczona na niej kompozycja, natomiast wszelkie docięcia płytek znajdowały się na uboczu. Mozaikę układa się tak samo jak glazurę. Praca wymaga jednak szczególnej staranności. Na pewno dużym ułatwieniem będzie zamontowanie na ścianie prostej i gładkiej łaty drewnianej lub aluminiowej przed ułożeniem pierwszego arkusza płytek. Pamiętać należy o tym, by dokładnie ustalić poziom i uwzględnić szerokość spoin między poszczególnymi arkuszami.

Przygotowanie podłoża i klejenie

Podstawową czynnością powinno być jednak przygotowanie podłoża pod płytki. Musi być ono bardzo równe i stabilne. Niewielkie nierówności ściany, do 5 mm, należy wyrównać stosując zaprawę klejową.
W zależności od rodzaju płytek i podłoża dobieramy odpowiedni klej. Przygotowanie zaprawy klejącej polega na wsypaniu jej do wody i ręcznym (bądź mechanicznym) wymieszaniu. Po upływie 5 minut i ponownym wymieszaniu można przystąpić do układania płytek. Po rozprowadzeniu pacą zębatą zaprawy po podłożu należy przyłożyć doń arkusz mozaiki, lekko przycisnąć rękoma, a potem mocniej docisnąć łatą, zarówno w pionie, poziomie, jak i po przekątnych arkusza. Dzięki dociskaniu łatą, cały arkusz przyklei się równomiernie, bez wgłębiania poszczególnych elementów.

Fugi: pomyśl o silikonie

Kolejnym etapem jest wypełnienie spoin między detalami, czyli fugowanie. Zaprawę do fugowania wąską (o szer. 2-6 mm) wprowadza się głęboko w spoiny przy pomocy gumowej pacy lub szpachelki. Aby zachować optymalne warunki wiązania, należy przez kilka dni utrzymywać fugi lekko wilgotne. Miejsca, w których stykają się różne powierzchnie - np. krawędzie ścian, połączenia ścian z posadzką - oraz spoiny przy urządzeniach sanitarnych warto wypełnić uszczelniaczem silikonowym.