Praca Pawła Korbusa na budynku CAT w Ustce

"Jest fajnie, ale trochę boimy się miłości/wojny", słowa trochę oczywiste, trochę banalne, trochę niewypowiadane w obawie o śmieszność, ocierające się o truizm, jednocześnie dotykają wyczuwanego podskórnego lęku o przyszłość, lęku obecnego w codzienności, w odniesieniu do relacji osobistych i sytuacji życia w kraju w czasie wzrostu zagrożenia militarnego po wschodniej stronie granicy.
W kontekście polsko-romatycznego mitu poświęcenia, odwagi, waleczności w ważnej sprawie. Jak również sytuacji wojny na Ukrainie czy sprawy uchodźców. Kojarzy mi się też nieco ironicznie z hasłem "make love not war" (róbmy miłość nie wojnę).
Miłości ! Wojny! Słowa wyświetlają się naprzemiennie, są wobec siebie alternatywą, uzupełniają pełną sentencję, prowokują do opowiedzenia się po którejś ze stron, pojawia się tu kontekst historyczny i militarny Ustki jako ważnego punktu na mapie obronnej z drugiej strony zaś letnia miłość i wakacyjny relaks, zapomnienie o sprawach bieżących, skupiania uwagi na przyjemnościach.
Całe mówienie o miłości jest ryzykowne i ocierać się może o banał, niemniej jest to banał wynikający głęboko z ludzkiej natury. Emocjonalność i potrzeby miłości nawet jeśli banalizują się w słowach, są zasadniczą częścią konstrukcji człowieka zatem projekt - mówienie "o miłości" dotyczy wszystkich, i wykracza poza społeczności zainteresowanych sztuką - mówi Paweł Korbus.