Róża chińska obsypie się kwiatami, ale pamiętaj o cięciu, ważne jest też miejsce i podlewanie. Tak zadbaj o hibiskusa doniczkowego

Róża chińska, czyli hibiskus doniczkowy (Hibiscus rosa sinensis) jest nieodporną na mróz rośliną doniczkową. Z natury hibiskus domowy jest niewielkim (2-3 m wysokości) rozłożystym, pochodzącym z Azji krzewem. Ma on duże, ładne, powcinane liście oraz okazałe, pięciopłatkowe kwiaty. Kolor i budowa kwiatów róży chińskiej zależne są od odmiany, dlatego można spotkać rośliny o kwiatach pojedynczych lub pełnych, kwitnące na biało, różowo, łososiowo lub czerwono.

Sprawdź też: Jak uprawiać krzewiasty hibuskus ogrodowy, czyli ketmię syryjską

Niestety, choć róża chińska w porze kwitnienia zachwyca swoimi niezwykle efektownymi kwiatami, nie jest rośliną łatwą w uprawie, a jeśli nie zapewnimy jej odpowiednich warunków, nie zakwitnie. W uprawie doniczkowej hibiskus oczekuje bardzo widnego, ale osłoniętego przed bezpośredni słońcem stanowiska oraz żyznej, próchniczej, przepuszczalnej, lekko wilgotnej ziemi. Wiosną i latem potrzebuje też systematycznego zasilania nawozami wieloskładnikowymi, przeznaczonymi dla roślin kwitnących.

Ponieważ osiąga dość znaczne rozmiary, latem można wystawić ją na balkon lub taras. Pięknie będzie się też prezentować w dużym, widnym salonie, holu, oranżerii lub ogrodzie zimowym. Przez cały sezon wegetacyjny należy zapewnić jej dużo ciepła (temp. 24-27°C), jednak na zimę (od listopada do stycznia) trzeba przenieść ją do widnego, ale chłodnego pomieszczenia (14-16°C), w którym będzie mogła przejść okres spoczynku. W tym czasie należy też zaprzestać jej nawożenia, a podlewanie ograniczyć do minimum (ziemia nie może jednak całkiem przeschnąć).

Tak pielęgnowana roślina powinna regularnie kwitnąć każdego roku, ale ponieważ jest dość wymagająca i kapryśna, może zaprzestać kwitnienia lub zrzucić pąki kwiatowe z wielu powodów.

Jednym z najpowszechniejszych powodów opadania pąków kwiatowych hibiskusa jest niezapewnienie roślinie koniecznego okresu zimowego spoczynku lub jej zimowanie w nieodpowiednich warunkach (np. w zbyt ciepłym pomieszczeniu). Z tego powodu róży chińskiej nie należy pozostawiać na zimę w mieszkaniu, gdzie panują dość wysokie temperatury, a powietrze jest przesuszone z powodu ogrzewania, tylko zapewnić jej spoczynek w chłodnym pomieszczaniu.

Kolejna sprawa to systematyczne cięcie. Róża chińska rośnie szybko, ale kwitnie głównie na młodych, tegorocznych pędach, dlatego pod koniec zimy lub na przedwiośniu (od połowy lutego do marca), zanim roślina wznowi intensywną wegetację, należy mocno skrócić jej zdrewniałe pędy mniej więcej o połowę (czasami polecane jest przycięcie nawet nad 2-3 oczkiem), tuż nad parą liści. Pąk szczytowy po cięciu powinien być skierowany na zewnątrz krzewu, aby roślina przybierała ładny pokrój. Taki zabieg pozwoli ketmii ładnie się zagęścić i wydać więcej młodych pędów, na których rozwiną się kwiaty.

Sprawdź też: Jak uprawiać ogrodowy hibiskus bagienny, który ma wielkie kwiaty

Za słabe kwitnienie róży chińskiej może odpowiadać także słabej jakości podłoże. Podczas intensywnego wzrostu i obfitego kwitnienia, roślina zużywa sporo składników odżywczych, dlatego każdego roku wiosną powinna być przesadzana w świeże, żyzne podłoże oraz przez cały sezon zasilana nawozami dla roślin kwitnących (w dawce wskazanej przez producenta preparatu).

To jednak nie koniec powodów, dla których roślina może nie kwitnąć. Róża chińska jest bowiem także bardzo wrażliwa na zmianę miejsca i gwałtowne zmiany temperatury, dlatego powinniśmy od razu wybrać dla niej docelowe stanowisko, na którym spędzi całe lato (dopiero późną jesienią powinniśmy przenieść ją do pomieszczenia na zimowisko) i nie będzie narażona na zimne przeciągi. Jeśli roślinę przechłodzimy lub zaczniemy przestawiać ją z miejsca na miejsce bądź przekręcać jej doniczkę, nie zakwitnie, a zawiązane już pąki kwiatowe zrzuci.
Róży chińskiej szkodzi też ostre słońce, palące jej liście oraz cień, w którym pąki kwiatowe także się nie zawiązują.

Musimy też pamiętać, że w sezonie wegetacyjnym roślina nie lubi suszy ani zalania. Jeśli przesuszymy lub przelejemy jej bryłę korzeniową, także zrzuci pąki kwiatowe i nie zakwitnie. Wrogiem rośliny jest też suche powietrze, sprzyjające rozwojowi szkodników (głównie przędziorków), które żerując na liściach i pąkach, także przyczyniają się do osłabienia kwitnienia.