Rozmawiaj z lekarzem o bólu

Dr nauk medycznych Gerhard Müller-Schwefe, przewodniczący Niemieckiego Stowarzyszenia Leczenia Bólu podkreśla, że obecnie stosowane metody leczenia przewlekłego bólu są często niewystarczające.
Kluczową rolę we właściwym zrozumieniu sytuacji pacjenta odgrywa porozumienie z lekarzem. W wielu przypadkach zdarza się, że indywidualne cele leczenia nie są wystarczająco określone. Zdefiniowanie celów terapii jest niezbędnym warunkiem skutecznego leczenia bólu.

Przyczynami niepowodzenia leczenia mogą być trudności we właściwym rozpoznaniu i diagnozowaniu dolegliwości, brak pełnego zrozumienia mechanizmu leżącego u podstaw powstawania bólu, niewłaściwy dobór metod leczenia, lub niewłaściwe kryteria oceny jej skuteczności, a także niezrozumienie współwystępujących chorób, wpływających na leczenie bólu.
Pacjent cierpiący z powodu przewlekłego bólu o dużym natężeniu, ma zwykle za sobą długą historię choroby, w trakcie której odwiedzał wielu lekarzy. U wielu pacjentów jest to historia kolejnych nieskutecznych prób leczenia bólu.
Częstą przyczyną tych niepowodzeń jest brak właściwej komunikacji pomiędzy lekarzem a pacjentem, czyli jednego z najistotniejszych elementów właściwego diagnozowania i leczenia bólu.

Z uwagi na fakt, że tak naprawdę zaledwie niewielka część pacjentów z przewlekłym bólem jest kierowana do specjalistów w zakresie leczenia bólu, dodatkowo ciężar rozpoznania i leczenia spoczywa często na lekarzu pierwszego kontaktu.
Dr Müller-Schwefe zwraca uwagę na fakt, że ocena stopnia upośledzenia związanego z bólem, dokonywana przez lekarza może często różnić się od oceny jego pacjentów.

- Lekarz może nie doceniać w pełni wpływu, jaki ma ból na funkcjonowanie fizyczne i psychiczne pacjenta oraz jego jakość życia - ostrzega dr Müller-Schwefe. - Powinien bowiem uwzględnić współwystępujące choroby oraz przyjmowane na przestrzeni czasu leki, jak również inne problemy psychospołeczne pacjenta.
Dr Müller-Schwefe podkreśla jednak, że powodzenie terapii uzależnione jest także od współpracy samego pacjenta. Największą przeszkodę stanowi trudność w opisaniu swojej dolegliwości. Wynika to z faktu, że odczuwanie bólu jest sprawą indywidualną i subiektywną.
- Wielu pacjentów ma trudności z opisaniem lekarzowi swojego stanu. Mimo iż potrafią wskazać umiejscowienie, częstość oraz rodzaj odczuwanego bólu, mają trudności z opisaniem jego natężenia - komentuje dr Müller-Schwefe.
Według eksperta, wiele spośród stosowanych klasyfikacji bólu jest przestarzałych, mimo iż nowsze ich wersje zostały opracowane w celu określania składowych bólu, szczególnie istotnych w przypadku bólu odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Jednakże, jak wynika z badań, metoda ta nie jest wciąż powszechnie stosowana w praktyce klinicznej.
- Ocena natężenia bólu przy użyciu standaryzowanych narzędzi jest subiektywna i zmienna, a wiele wskazuje na to, że tego rodzaju narzędzia są rzadko stosowane. W realiach klinicznych pacjentów rzadko prosi się o opisanie natężenia bólu za pomocą numerycznych skal oceny bólu lub kwestionariuszy - dodaje dr Müller-Schwefe.