Słupsk. Seniorzy chcą być aktywni

Zajrzeliśmy na blog słupszczanina 80-letniego Zdzisława Stankiewicza, najstarszego blogera w kraju. To przykład człowieka, który czerpie radość z każdego dnia i właśnie wydał książkę "Chcesz być szczęśliwy - bądź szczęśliwy".

- Mówią o mnie staruszek. A ja żyję normalnie, jak inni. Moje czynności życiowe są takie same jak dwudziestolatka. Czasem łapię się na myśli, że nie ustąpiłem miejsca starszemu panu -młodszemu ode mnie o piętnaście lat - mówi Zdzisław Stankiewicz. - Teraz zachciało mi się napisać książkę o szczęściu.

Mało, napisać. Wydać. W formie elektronicznej dla elektronicznych czytelników. Przedstawiam w niej różne koncepcje szczęścia, zbieram różne rady, różne mądrości jak być szczęśliwym, by stwierdzić jak najbardziej banalnie, że szczęśliwym się jest tylko dlatego, że się jest szczęśliwym - mówi o swojej książce Zdzisław Stankiewicz, nie dość, że autor, to jeszcze dr historii, pedagog i filozof.

We wczorajszym wpisie na blogu pan Zdzisław "zdał sprawozdanie" z minionego roku. Pisze, m.in. "opublikowałem książkę "Baśniowy świat antyku", przygotowałem na rok akademicki 2009/2010 cykl wykładów pt. "Zrozumieć świat" i teraz je spisuję jako skrypt, a teraz wydałem książkę". Tylko pozazdrościć aktywności.

Barbara Piasecka jest słuchaczką Uniwersytetu III Wieku w Ustce. Trochę się obraziła jak do niej zadzwoniliśmy. - Ale ja nie chcę się zaliczać jeszcze do osób starszych. To nie moje święto - mówi.

Pani Basia jest bardzo aktywną kobietą. Jeszcze niedawno zwiedzała świat na Zawiszy Czarnym. Pojawiły się jednak problemy z nogami, więc teraz też podróżuje, ale już nie tak daleko.

- W ramach uniwersytetu jeździmy na wycieczki po regionie. Zwiedzamy nasze dworki, pałace i ogrody - mówi. Uczy się też angielskiego, chodzi na zajęcia komputerowe, fotograficzne, należy do klubu fajczarskiego, a ostatnio zaczęła pisać blog.

Nie wszyscy jednak na emeryturze są tak szczęśliwi. Dostaliśmy dramatyczny list od słupszczanki, w którym apeluje o pomoc dla "olewanych" przez lekarzy staruszków.

- Coraz częściej zaczynam odnosić wrażenie, że emeryci, renciści powinni jak najprędzej wyzdychać, żeby nie zawracać głowy zapracowanym lekarzom. Rzut oka na pesel lub pytanie o wiek czy zawód, a już pan doktor wie, że w tym wieku to tak ma być i nawet po słuchawki nie sięga - pisze do nas słupszczanka.
Właśnie w celu uwrażliwienia społeczeństwa na problemy starszych ludzi Organizacja Narodów Zjednoczonych ustanowiła 1 października Międzynarodowym Dniem Osób Starszych.

Czy boisz się starości?

Nasza sonda

Aneta Jaworska, studentka
- Nie, bo wiem, że będę miała wsparcie w mojej rodzinie. Starość nie musi być przygnębiająca, pod warunkiem, że ma się zapewnioną opiekę i jest się kochanym przez bliskich.

Jarosław Fiodorow, rencista
- Raczej o tym nie myślałem, ale jak się nad tym zastanawiam, to chyba tak. Najbardziej obawiam się, że będę chory i będę wymagał stałej opieki, a nie chciałbym być ciężarem dla moich bliskich.

Paweł Socha, student
- Oczywiście, że się boję. Co prawda uważam, że starość nie musi być smutna, ale niestety zwykle jest. Najgorsze, gdy człowiek choruje, bo wtedy wymaga opieki i staje się zależny od innych.

Joanna Karczewska, studentka
- Nie, bo uważam, że starość nie musi być przygnębiająca. Człowiek nie musi już pracować i ma dużo wolnego czasu. Może poświęcić się swoim pasjom albo rodzinie i na przykład zająć się wnukami.

Bogusław Chrapicki, emeryt
- Nie obawiam się starości. Od kilku lat jestem na emeryturze i muszę przyznać, że jest całkiem przyjemnie. Nie muszę już pracować. Zamiast tego jeżdżę na ryby, dokarmiam zwierzęta i zajmuję się działką.

Małgorzata Muraszko, uczennica
- Nie obawiam się starości, bo myślę, że to może być przyjemny okres w życiu. Pod warunkiem, że człowiek będzie miał przy sobie rodzinę i zabezpieczy się finansowo tak.