Starość to pojęcie względne

- Co to jest starzenie się?

- To naturalny proces obniżania się aktywności biologicznej i zdolności adaptacyjnych organizmu wraz z wiekiem. Na proces starzenia wpływają również czynniki o charakterze społecznym i psychologicznym, które mają znaczny wpływ na życie emocjonalne oraz duchowe człowieka oraz na jego osobowość.

- Ile najdłużej może żyć człowiek?

- Uważa się, że organizm człowieka może przeżyć 120 lat. Był już taki przypadek na świecie. Francuzka madame Jeanne Calment zmarła w 1997 roku, mając 122,5 roku. Pewnie żyłaby jeszcze dłużej, ale idąc po schodach potknęła się i złamała kość udową. Jednak to, że mając prawie 123 lata mogła samodzielnie chodzić po schodach, jest dowodem, że można żyć długo w dobrej kondycji. Przez wieki czas życia ludzkiego zmienił się diametralnie. Naukowcy zbadali i dowiedli, że człowiek sprzed pięciu tysięcy żył około dwudziestu lat. Człowiek współczesny żyje o wiele dłużej. Na początku roku 1900 w USA średnio mężczyzna żył 48 lat, a kobieta 51. W roku 1996 średnia wieku w przypadku mężczyzn wynosiła 72 lata, a w przypadku kobiet - 79 lat.

- Kiedy zaczyna się starość?
- To pojęcie względne. Można mieć metrykalnie 70 lat, a czuć się i mieć tak wydolny
organizm, jakby było się 60-latkiem, albo odwrotnie, 70-letnia osoba może mieć organizm 80-latka. Duże znaczenie mają tu czynniki genetyczne, sposób życia, odżywiania się, stan psychiczny. Światowa Organizacja Zdrowia przyjęła, że osoby w podeszłym wieku to te mające powyżej 65 lat. Ludzie między 75. a 85. rokiem życia osiągają późną starość, a osoby powyżej 90. roku życia zalicza się do długowiecznych.

Co robić, aby starzeć się jak najwolniej? - o tym w papierowym wydaniu Głosu.