Terapia słodka jak miód

Pierwsze ślady kontaktu człowieka z pszczołami pochodzą sprzed 12 tysięcy lat. O miodzie i jego leczniczym działaniu pisał Wergiliusz, a Hipokrates - ojciec medycyny - leczył miodem rany i choroby wątroby. Egipcjanie znali przeciwbakteryjne właściwości miodu i wosku, używali też propolisu do balsamowania zwłok. Królowa Kleopatra kąpała się w mleku i miodzie.
- Miód to też najstarsza słodycz znana człowiekowi - mówi Jacek Wiczyński, pszczelarz z Koszalina. - Wcześniej znane były tylko suszone owoce.
W kuchni i w apteczce
Najpopularniejszy z pszczelich produktów jest miód wytwarzany z nektaru lub spadzi - słodkiej, gęstej cieczy, mieszaniny wydalin mszyc i soków roślinnych powstającej pod wpływem enzymów zawartych w ślinie pszczół. Miód to głównie cukry proste - glukoza i fruktoza, kwasy organiczne, flawony, witaminy i enzymy. Zawiera około 30 różnych mikro i makroelementów, z których najważniejsze to żelazo, magnez, mangan, kobalt. Jest łatwo przyswajalny i niskokaloryczny. Ponieważ pszczoły są bardzo wrażliwe na toksyny, miód jest wolny od zanieczyszczeń chemicznych. Warto dodać, że pszczoły wytwarzają siedem grup antybiotyków, które znajdują się w ich produktach.
- Trzeba jednak pamiętać, że miód może uczulać - podkreśla pszczelarz. - Jeśli po jego zjedzeniu zauważymy niepokojące reakcje ze strony układu pokarmowego czy problemy skórne, musimy natychmiast z niego zrezygnować.
Na zdrowie i urodę
Miód pobudza odporność. Znany jest też jako środek odżywczy i wzmacniający, działa gojąco i bakteriobójczo, neutralizuje niektóre toksyny. Ma właściwości przeciwalergiczne - zmniejsza obrzęk błon śluzowych przy stanach alergicznych dróg oddechowych. Wspomaga również rozwój umysłowy dzieci.
Miód ma zastosowanie także w profilaktyce chorób serca. Występujące w nim acetylocholina i potas wzmacniają siłę i wydolność mięśnia sercowego. Obniża ciśnienia tętniczego krwi, rozszerza naczynia wieńcowe, przez co przyczynia się do zahamowania procesów miażdżycowych.
Pomaga też w leczeniu schorzeń przewodu pokarmowego. Przyspiesza gojenie powierzchni błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, zwiększa perystaltykę jelit, wzmacnia czynność ochronną i odtruwającą wątroby. Dzięki niskiej zawartości białka oraz jonów sodu i chloru działa korzystnie na nerki i drogi moczowe. Przyspiesza gojenie ran, regenerację naskórka i działa przeciwzapalnie.
Miód jest składnikiem wielu kosmetyków. Dzięki szybkiemu przenikaniu zaopatruje tkanki w glukozę i inne substancje energetyczne. Nawilża i wygładza skórę, dlatego jest wykorzystywany w kosmetyce jako składnik kremów, balsamów, odżywek i szamponów. Pomaga też przy leczeniu poparzeń, gdyż nie dopuszcza do tworzenia się pęcherzy i blizn pooparzeniowych.
Inne skarby z ula
- Cenne właściwości miodu zginą, jeśli będziemy go gotować czy rozpuszczać w gorącej wodzie. Enzymy tracą swe właściwości w temperaturze 45 stopni Celsjusza - mówi Jacek Wiczyński. - Dlatego powinniśmy go rozpuszczać w letniej wodzie i stosować do picia, pędzlowania, smarowania, płukania. Szczególnie korzystne jest wypijanie rano na czczo pół szklanki letniej wody z łyżką miodu. Napój powinien być przygotowany wieczorem, aby zawarte w miodzie biokatalizatory uaktywniły się.
W apiterapii stosuje się też pyłek kwiatowy, pierzgę i propolis. Pyłek jest bogaty w aminokwasy, węglowodany, liczne witaminy, makro- i mikroelementy oraz kwasy organiczne. Może być używany jako środek odżywczy, wzmacniający, poprawiający samopoczucie. Korzystnie wpływa na pracę wątroby i jelit, działa przeciwzapalnie, pobudza apetyt i poprawia przemianę materii. Jest stosowany przy profilaktyce i leczeniu miażdżycy, gdyż obniża poziom cholesterolu. Polecany jest osobom, mającym kłopot z przyswajaniem żelaza.
Pierzga to pyłek połączony z wydzieliną z gruczołów ślinowych pszczół i miodem. Zawiera ona dużą ilość enzymów, witaminę "K", cały zestaw aminokwasów, witamin, soli mineralnych. Jest polecana jako lek w przypadku niewydolności i marskości wątroby. Ma działanie antybiotyczne i wzmacniające. Może być używana przy niewydolności układu pokarmowego i braku apetytu.
Propolis to inaczej kit pszczeli. W leczeniu najczęściej wykorzystuje się jego etanolowy ekstrakt. Stosuje się go wewnętrznie i zewnętrznie. Jest naturalnym antybiotykiem, wzmacnia odporność, pomaga przy leczeniu chorób dróg oddechowych. Ma zastosowanie w stomatologii, ginekologii i leczeniu chorób skóry. Jest stosowany też przy chorobach reumatycznych i stanach zapalnych. Propolis bywa też stosowany w kosmetyce.
Użądli? I dobrze!
Okazuje się, że lecznicze właściwości ma nawet jad pszczeli. Pojawiła się nawet osobna dziedzina zajmująca się tym typem terapii - to apitoksynoterapia. Leczenie polega na wprowadzeniu do organizmu człowieka jadu, który wywołuje silne reakcje odpornościowe. W odpowiednich cyklach podaje się jad - poprzez żądlenie przez pszczoły lub w zastrzykach. Ma zastosowanie przy leczeniu chorób reumatycznych, neuralgiach, chorobach skóry i oczu. - W Polsce jest tylko kilka klinik oferujących apitoksynoterapię, gdyż musi być ona stosowana w odpowiednich warunkach - podkreśla Wiczyński. - Musi być prowadzona pod kontrolą lekarza, gdyż jad pszczeli często uczula.