Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Tragiczny poród w szpitalu w Ustce. Śledztwo umorzono

Bogumiła Rzeczkowska [email protected]
Pani Agnieszka nie widziała swojego synka. Nawet w trumience. A tragiczny poród odbija się echem od sześciu lat.
Pani Agnieszka nie widziała swojego synka. Nawet w trumience. A tragiczny poród odbija się echem od sześciu lat. Zdjęcie poglądowe
Pani Agnieszka nie widziała swojego synka. Nawet w trumience. A tragiczny poród odbija się echem od 6 lat. Tyle trwało śledztwo. Zakończono umorzeniem z powodu przedawnienia.

Latem 2007 roku miało narodzić się pierwsze dziecko pani Agnieszki.

- Miałam termin porodu na 30 lipca. Po trzech dniach, w piątek poszłam do ginekologa w Kobylnicy. Dał mi skierowanie do szpitala, mówiąc, żebym pojechała tam w poniedziałek, jeśli nic nie będzie się działo - opowiada pani Agnieszka z Koń­czewa. - W niedzielę rano nie czułam ruchów. Wystraszyłam się. Mąż zawiózł mnie do szpitala w Ustce. Badania USG i wód wyszły dobrze.

Jednak wkrótce zaczął się horror pacjentki. W nocy pojawiły się skurcze. Ból nie do wytrzymania. Krwawienie.

- Nikt mi nie pomógł. Śmiali się ze mnie na boku, że panikuję, ale bardzo się bałam o dziecko i wołałam o pomoc - pani Agnieszka przywołuje złe wspomnienia. - Dopiero po dobie, w poniedziałek przed południem zrobiono cesarkę. Nie słyszałam płaczu dziecka. Nie pokazali mi synka. Lekarz powiedział, że jest w bardzo ciężkim stanie i nie wiadomo, czy przeżyje.

Serce małego Wojtusia zabiło dopiero po 40 minutach reanimacji. Noworodek był pokryty zieloną mazią. Rozkładająca się pępowina i wody też miały taki kolor. Wieczorem dziecko trafiło do kliniki w Gdańsku.

- Rano 8 sierpnia dostałam telefon, że mój synek nie żyje - płacze matka. - Ani razu go nie widziałem. Nawet w trumience. Mąż nie chciał, żebym cierpiała. Rodzina mówiła: po co przytulać martwego? Zobaczyłam go tylko na zdjęciach, które zrobił mój brat.

Następnego dnia po śmierci dziecka wszczęto śledztwo w sprawie nieumyślnego spowodowania śmierci. Sprawę badali biegli z Poznania. Nie chcieli się odnieść do części zapisów KTG. Prokuratura powołała więc biegłych z Łodzi. Ich zdaniem, wskazania do przeprowadzenia cesarskiego cię­cia istniały znacznie wcześ­niej, niż je wykonano. Być może noworodek by przeżył. Jednak nie ma związku przyczynowo-skutkowego mię­dzy nieprawidłowym zachowaniem lekarzy a śmiercią dziecka. Doszło jedynie do narażenia syna Agnieszki Kaczkowskiej na utratę życia.

W oparciu o opinię prokuratura umorzyła śledztwo. Z artykułu dotyczącego spowodowania śmierci - bo nie było przestępstwa. Z artykułu dotyczącego narażenia życia - bo było, ale się przedawniło. Jakim cudem? Najwyższa kara za narażenie życia to trzy lata więzienia. Takie przestępstwa przedawniają się po pięciu latach. W tym przypadku 6 sierpnia 2012 r.

- Można wyrazić smutek, że w Polsce tyle czasu trwa uzyskanie opinii. W tej sytuacji zostali powołani właściwi biegli i we właściwym czasie - mówi Dariusz Iwanowicz, słupski prokurator rejonowy. - Na biegłych można nakładać kary porządkowe. Jednak chodzi o to, by opinia powstała w komfortowych warunkach i we właściwym czasie. A jeśli biegły odmawia? Konia można przyprowadzić do wodopoju, ale nie można go zmusić, żeby się napił - podsumowuje.

Tomasz Konefka w 2007 roku był ordynatorem oddziału w Ustce.

- Nie bardzo pamiętam tę sprawę i nie umiem połączyć jej ze swoją osobą - jednak w czasie rozmowy doktor przypomina sobie, że póź­niej pacjentka urodziła na oddziale drugie dziecko.

- Dzieci umierają i będą umierać. Nieszczęścia się zdarzają w tym zawodzie. Jeśli biegli tak orzekli, to sprawa jest zamknięta - uznaje położnik.

Jednak nie dla pani Agnieszki.

- Złożyłam zażalenie na umorzenie. Myślę, że prokuratura wybiórczo oceniła opinię biegłych, a oni nie dali jasnych odpowiedzi na pytania o zaniedbania personelu szpitala. Nie stwierdzili nawet, co było przyczyną śmierci - wylicza pokrzywdzona. - Wyszło na to, że lekarze nie spowodowali śmierci, lecz tylko narazili na nią moje dziecko. W uzasadnieniu umorzenia nawet nie jest napisane, kto konkretnie. Mam żal, że śledztwo trwało tak długo, aż do przedawnienia.

Sąd rozstrzygnie, czy umorzenie spowodowania śmier­ci było słuszne.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na gp24.pl Głos Pomorza