Wieża Gocławska. Trwa remont zabytku, zmienia się otoczenie

Powoli, ale konsekwentnie zmienia się wygląd dawnej wieży Bismarcka wznoszącej się nad Gocławiem.

- Trwają prace wykończeniowe dachu i pylonów. Wiem, że to mało spektakularne prace, niewidoczne z dołu dla obserwatorów, ale to najważniejsze dla kondycji wieży - tłumaczy Wojciech Kłodziński, właściciel wieży Gocławskiej, czyli dawnej wieży Bismarcka.

Przypomnijmy, że w planach jest uruchomienie punktu widokowego i kawiarni. Goście lokalu, siedząc na tarasie, mogliby podziwiać panoramę Odry, jeziora Dąbie i Szczecina. Na razie wieża - oprócz możliwości zwiedzania w weekendy - kusi innymi propozycjami.

- W tym sezonie będzie dużo działo się imprezowo. W planach mamy biegi na orientację, festyn dla mieszkańców, Dzień Dziecka, a także koncerty znanych wykonawców - mówi Wojciech Kłodziński.

Łatwiej dojść do zabytku, odświeżony jest żółty szlak turystyczny oraz ścieżki spacerowe oznaczone zielonym kolorem. Ale to nie wszystko.

- W ramach zwycięskiego projektu "Kurs na Północ" w Szczecińskim Budżecie Obywatelskim zakończyła się budowa schodów od ulicy Koszalińskiej. Chcemy udrożnić drugie podejście. Aktualnie powstaje tam również przystanek w ramach Szczecińskiej Kolei Metropolitalnej. Zmotoryzowani mogą tam również łatwiej zaparkować - opowiada pan Wojciech.

Zmienia się także najbliższe otoczenie zabytku.

- Zasadziliśmy winorośle z historycznych szczepów sprowadzone z południowych Niemiec oraz budleje. Liczymy, że dzięki tym kwiatokrzewom, pojawi się wiele motyli - dodaje właściciel.

Historia w pigułce

Przypomnijmy, że 10 sierpnia 1921 roku odbyło się uroczyste otwarcie wieży. Wieża Bismarcka z Gocławia była jednym z ulubionych miejsc, do których wybierały się tłumy szczecinian. Pod wzgórzem istniały kawiarnie. Był to nietypowy projekt wzorowany na grobowcu cesarza Teodoryka w Rawennie, z wnętrzem nawiązującym do rzymskiego Panteonu. Zatrudnienie prof. Hermanna Hosaeusa - uznanego specjalisty od rzeźby pomnikowej z Berlina - podniosło koszt budowy do niebagatelnej sumy 200 tysięcy marek. Po 1945 roku z wnętrza usunięto m.in. popiersie Bismarcka, którego nigdy nie odnaleziono.