Zastanów się przed zakupem

Oferta rynkowa wanien może przyprawić o zawrót głowy. Różnorodne wielkości, kształty, kolory oraz dodatkowe elementy wyposażenia wabią nas w każdym sklepie budowlanym. A do tego ta rozpiętość cenowa...

Zastanów się przed zakupem

Zanim zdecydujemy się na zakup, powinniśmy odpowiedzieć sobie na kilka pytań. Biorąc pod uwagę powierzchnię i kształt naszej łazienki, musimy określić, jak powinna wyglądać nasza wanna. Tradycyjne wanny są prostokątne i mają od 120 do 200 cm długości i od 70 do 100 cm szerokości. Otwory - odpływowy i przelewowy - umieszczone są zwykle na ich krótszym boku, chociaż bywają i inne rozwiązania. Dużą popularnością cieszą się trójkątne wanny narożne. Są one produkowane w wymiarach od 130 do 157 cm (symetryczne) lub od 150 do 175 cm (bok dłuższy) i od 75 do 110 cm (bok krótszy) wanny asymetryczne. Gdy mamy do dyspozycji większe pomieszczenie, możemy pokusić się o urządzenie pokoju kąpielowego. W tym przypadku ciekawie prezentują się centralnie usytuowane nowoczesne wanny okrągłe, w kształcie elipsy lub wanny w stylu retro.

Materiał rzecz ważna

Wanny żeliwne, pokryte emalią oraz stalowe praktycznie odeszły w przeszłość. Obecnie powszechnie stosowane są wanny akrylowe. Przesądziła o tym ich wysoka jakość, wytrzymałość, odporność na zarysowania, trwałość koloru, a przy tym lekkość. Bez problemu można w nich wykonać otwory na baterię i odpływ, a także na instalację do hydromasażu. Za dodatkową opłatą możemy mieć wannę wyposażoną w zagłówek, uchwyty czy też wnęki na szampon i mydło.

Montujemy wannę

W przypadku akrylowych wanien narożnych i wielokątnych w komplecie znajduje się stelaż - nóżki do jej ustawienia - oraz obudowa w kolorze wanny, za którą trzeba, niestety, dodatkowo zapłacić. Wanny prostokątne sprzedawane są zwykle bez obudowy. Tak więc kupując wannę, powinniśmy wiedzieć, jak chcemy zaaranżować naszą łazienkę; czy decydujemy się na obudowę z gotowych plastikowych paneli, czy obłożymy ją płytkami ceramicznymi.
Tak czy owak, pierwszym krokiem przy montażu wanny jest jej wypoziomowanie, podłączenie instalacji wodno-kanalizacyjnej oraz sprawdzenie szczelności. Rozstawienie nóżek i umocowanie na nich wanny z osłoną z tworzywa sztucznego nie jest wielkim problemem i można to zrobić samemu. Jeżeli natomiast chcemy obudować wannę płytkami ceramicznymi, warto pracę tę zlecić fachowcom.

Na podmurówce

Jest kilka sposobów na obudowę wanny. Możemy wymurować ją z cegieł lub bloczków z betonu komórkowego. Pracę rozpoczynamy od wyznaczenia obrysu wanny na podłodze. W zależności od naszego pomysłu obudowa może licować się z górną krawędzią wanny bądź tworzyć niedużą półkę. W każdej obudowie warto przewidzieć dwie rzeczy: wnękę na stopy, tak, aby łatwiej było np. pochylić się nad wanną oraz tzw. rewizję, stanowiącą łatwy dostęp do instalacji wodno-kanalizacyjnej w przypadku jej awarii. W obudowie robi się otwór i montuje się, na metalowej ramce, drzwiczki na magnes. Są one pokryte tym samym materiałem, co cała obudowa, więc nie wyróżniają się.
Konstrukcję ceglaną obudowy murujemy, używając zaprawy murarskiej, a bloczki z gazobetonu - za pomocą cienkowarstwowej zaprawy klejącej. Aby zmniejszyć nasiąkliwość gazobetonu przed położeniem płytek, należy zagruntować go emulsją. Pamiętajmy jednak, że podłoże musi być suche, oczyszczone z kurzu i brudu. Na tak przygotowane podłoże możemy, używając zaprawy klejowej o zwiększonej elastyczności i przyczepności, przykleić płytki.

Na stelażu

Coraz częściej obudowę wanny wykonuje się z wodoodpornych płyt gipsowo-kartonowych. Mocowane są one na stelażu z lekkich profili stalowych. Po zagruntowaniu podłoża warto zabezpieczyć je dodatkowo przed wilgocią elastyczną folią. Jeżeli zamiast płyt gipsowo-kartonowych użyjemy płyty wiórowej OSB, warto przeszlifować ją i pokryć podkładową masą tynkarską. Środek ten zwiększy przyczepność do podłoża następnych warstw.
Innym materiałem, stosowanym do obudowy wanny są płyty z polistyrenu ekstrudowanego, czyli twardego styropianu. Tutaj stelaż nie jest potrzebny, wanna natomiast musi być dobrze wypoziomowana i obudowana płytami, dociętymi na wymiar. Specjalne łączenia i taśmy na narożnikach gwarantują stabilność całej konstrukcji. Tak jak w poprzednich przypadkach, płytki przykleić można za pomocą zaprawy klejowej.
Teraz wystarczy już wypełnić spoiny zaprawą do fugowania i po dwóch-trzech dniach wszystko jest już gotowe. Aby ograniczyć nasiąkliwość fugi i zwiększyć jej odporność na zabrudzenia, warto po około dwóch tygodniach pokryć ją specjalnym środkiem ochronnym. Jeszcze uszczelnienie silikonem styku wanny z płytkami i możemy, dla ochłody, zrobić chlup do wanny wody.