Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Ze Słupska na wydmy

slupsk.pl
Oddalony od Słupska o około 30 kilometrów Słowiński Park Narodowy to szczególne miejsce na Wybrzeżu Słowińskim. To miejsce gdzie różnorodność przyrodniczych ekosystemów zadziwia. Wędrując szlakami udajemy się przez nadmorskie bory sosnowe, podziwiamy ogromne płaszczyzny, przybrzeżnych jezior i położonych nad ich brzegiem bagna i torfowiska, zapieramy dech na jednej z najładniejszych plaży nad polskim morze. Ale głównym celem przyrodniczych eskapad jest oczywiście “pomorska pustynia” czyli ruchome wydmy, położone na mierzei Gardnieńsko-Łebskiej.

Ruchome wydmy, szczególnie te położone na Mierzei Łebskiej, przyciągają do parku tysiące turystów. Od strony Słupska najłatwiej dotrzeć do nich można poprzez Smołdzino do maleńkiej osady Czołpino. Tam wędrując czerwonym nadmorskim szlakiem wręcz przedzieramy się przez pustynne piaski. Nagrodą dla wędrowca jest kąpiel w morzu na najładniejszej plaży w Polsce.

Ruchome wydmy przemieszczają się z zachodu na wschód napędzane wiatrem. W większość dni wieją tu bowiem wiatry zachodnie lub północno-zachodnie. Ruch wydmy zaczyna się gdy wieje z prędkością 5 metrów na sekundę, ale na dobre się rozkręca gdy wieją sztormowe wiatry późną jesienią, zimą, czy wiosną. Na wydmach rosną tylko trawy i rośliny które potrafiły się dostosować do ciężkich warunków tu panujących. Poza tym to tylko wkoło piaski.

Okoliczny las a właściwie nadmorski bór jest również niezwykły. Pozbawiony jest on bowiem ludzkiej ingerencji. Znajdziemy w nim zwalone przez wiatry, butwiejące pnie, w pełni ukazujące naturalne procesy zachodzące w leśnym ekosystemie. Warto też zaobserwować różnorodność borów, gdy warunki odżywcze szczególnie w wodę zmieniają się w różnych miejscach parku. Im więcej dobrego tym sosny dorodniejsze, ściółka leśna bogata, im jednak mniej wody tym sosny mniejsze, z powykręcanymi koronami, a na podłożu nie ma praktycznie już nic “zielonego”.

Ważne dla przyrody Słowińskiego Parku Narodowego są wody śródlądowe. Ważnym ekosystemem są jeziora przybrzeżne. Są to głównie dwa ogromne zbiorniki jezioro Łebsko (ok. 7,1 tys. ha) – trzecie co do wielkości jezioro w Polsce i ósme w tej kategorii jez. Gardno (ok. 2,4 ha). Są też dużo mniejsze jeziora Dołgie Duże i Małe. Do jezior dociera woda z pomorskich rzek szczególnie z Łupawy i rzeki Łeba. W nadjeziornych mokrych i wilgotnych środowiskach swoje miejsce odnalazło ptactwo wodno-błotne.

Słowiński Park Narodowy swoją nazwę wziął od “Słowińców”, dawnych mieszkańców tych ziem. Żeby zobaczyć jak żyli Słowińcy, warto odwiedzić Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach. Można tam nie tylko obejrzeć oryginalne słowińskie domy i budynki gospodarcze zachowane w formie skansenu, ale spróbować miejscowych, przygotowywanych tradycyjnymi metodami specjałów kulinarnych, a nawet wziąć udział w tradycyjnych zajęciach miejscowej ludności.

Będąc w Smołdzinie warto zajrzeć do Muzeum Przyrodniczego Słowińskiego Parku Narodowego gdzie można poznać park w wersji “teoretycznej”. Nieopodal Smołdzina warto też wdrapać się na świętą górę Słowińców czyli Rowokół. To polodowcowa morena czołowa, wnosi się na blisko 115 metrów nad poziomem morza. Kształt Rowokołu góruje nad okolicami. Wg historyków to dawne miejsce pogańskiego kultu i średniowieczny ośrodek Maryjny. Ale legend wokół góry jest więcej o skarbach, tajemniczych głazach, zatopionych wsiach i ich dzwonach. Obecnie na szczycie wieży znajduje się wieża widokowa z której można podziwiać urok całego Słowińskiego Parku Narodowego oraz dolinę rzeki Łupawy.

W Czołpinie warto też poznać jeden z najstarszych zabytków nawigacyjnych w Polsce czyli Latarnię Morską w Czołpinie. Latarnia zaświeciła po raz pierwszy w 1875 roku i od tego momentu służy statkom na morzu. Z tarasu latarni rozciąga się uroczy widok na okolice. Do 1996 roku okolice Czołpina służyły wojsku i tereny te były “tajne przez poufne”. O wojsku świadczą pozostałości po czołpińskiej jednostce rakietowej. Idąc drogami w których w czasach zimnej wojny jeździły ciężarówki z rakietami możemy dotrzeć do jednej z urokliwych platform widokowych w parku.

Po parku można podróżować tylko wyznaczonymi szlakami, ale tych szlaków jest aż 140 kilometrów. Każdy więc na pieszo czy na rowerze może go poznać. Pamiętajmy tylko że park służy ochronie przyrody, a my tu jesteśmy tylko gośćmi.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na gp24.pl Głos Pomorza