Darmowe badania w kierunku HIV w słupskim szpitalu. Zbadaj się i bądź pewny

Punkt Konsultacyjno-Diagnostyczny w słupskim szpitalu czynny jest w każdą środę, w godz. 15.30 – 18.30 oraz w każdą pierwszą sobotę miesiąca w godz. 9 – 15.

- Badania są anonimowe, bezpłatne, nieinwazyjne i nie wymagają skierowania. W PKD można też porozmawiać z doradcą, który pomoże ustalić, czy rzeczywiście wystąpiło ryzyko zakażenia i potrzebne jest badanie - mówi Marcin Prusak, rzecznik prasowy Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Słupsku.

Punkt konsultacyjno-diagnostyczny HIV w słupskim szpitalu powstał dzięki dofinansowaniu Samorządu Województwa Pomorskiego.

Wszystko o HIV i AIDS w pigułce
Kiedy warto wykonać test na HIV?

Kiedy miałeś/miałaś w swoim życiu ryzykowne zachowania, takie jak na przykład: kontakty seksualne bez zabezpieczenia prezerwatywą, liczni partnerzy seksualni, bezpośredni kontakt z krwią osoby o nieznanym statusie serologicznym (czyli z kimś, o kim nie wiesz, czy jest zakażony, czy nie), np. zakłucie igłą niewiadomego pochodzenia, chemseks, czyli przyjmowanie substancji psychoaktywnych, aby zwiększyć swoje doznania seksualne. W zależności od rodzaju użytego testu, zrób badanie nie wcześniej niż po 2 tygodniach, a nawet 6 tygodniach od sytuacji ryzykownej.

Wykonanie testu jest ważne również wtedy, kiedy rozpoczynasz nowy związek. Większość osób nie przypuszcza, że druga strona może być zakażona przez poprzedniego partnera i nieświadomie narażać na zakażenie kolejnego. Wspólne wykonanie badania z nowym partnerem zapobiegnie takim sytuacjom.

Na czym polega test?

Do badania w kierunku HIV nie trzeba się specjalnie przygotowywać, nie trzeba też być na czczo. Pobierana jest niewielka ilość krwi z żyły łokciowej lub opuszki palca. Test nie wykrywa samego wirusa HIV, nie wykrywa też AIDS. Test wykrywa przeciwciała skierowane przeciwko wirusowi, produkowane przez układ odpornościowy osoby zakażonej HIV lub przeciwciała i jedno z białek wirusa. Wyprodukowanie przeciwciał w takiej ilości, aby mogły być wykryte testem wymaga czasu – ten czas nazywany jest okienkiem serologicznym.

Istnieją 2 rodzaje testów:
Testy III generacji – tzw. testy szybkie (kasetkowe) – pozwalają na wykrycie jedynie przeciwciał anty-HIV po 4-5 tygodniach od sytuacji ryzykownej oraz wykluczenie zakażenia najwcześniej po 12 tygodniach.
Testy IV generacji – umożliwiają wykrycie już po 2 tygodniach od zakażenia, jednego z białek wirusa – antygenu p24. Jednak w celu wykluczenia zakażenia badanie należy wykonać po 6 tygodniach od sytuacji ryzykownej , gdyż dopiero wtedy można wykryć przeciwciała anty-HIV1/2.
Oba powyższe testy są to tzw. testy przesiewowe, co oznacza, że po upływie odpowiedniego czasu, w którym nie było innych ryzykownych zachowań, pozwalają na wykluczenie zakażenia.

Kiedy i jak można odebrać wynik testu?

W zależności od tego, gdzie wykonasz test, czas oczekiwania na wynik to jeden do kilku dni (w przypadku testów szybkich czas oczekiwania na wynik wynosi kilkadziesiąt minut). Jeżeli wynik testu przesiewowego okaże się dodatni, wówczas konieczne jest wykonanie testu potwierdzającego zakażenie i może się to wiązać z dłuższym czasem oczekiwania na wynik. Wynik badania można odebrać tylko osobiście, nigdy nie jest przekazywany ani telefonicznie, ani korespondencyjnie.

Jak często należy się testować na obecność HIV?

Według Amerykańskiego Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (Centers for Disease Control and Prevention – CDC), każda osoba w wieku od 13 do 64 lat powinna przynajmniej raz w życiu poddać się badaniu na obecność HIV. Jeśli masz większe ryzyko zakażenia się wirusem HIV (np. poprzez nawiązywanie przypadkowych relacji seksualnych z nieznanymi osobami, bez zabezpieczenia, co może skutkować zakażeniem się chorobami przenoszonymi drogą płciową), CDC zaleca wykonywanie testów co najmniej raz w roku. Warto, aby mężczyźni mający kontakty seksualne z mężczyznami (ang. men who have sex with men – MSM) poddawali się badaniom co 3–6 miesięcy.

Kobiety w ciąży powinny wykonać test w kierunku HIV dwukrotnie, w pierwszym i trzecim trymestrze. Warto, aby test w kierunku HIV zrobił też przyszły tata, np. anonimowo i bezpłatnie w jednym z punktów konsultacyjno-diagnostycznych (PKD). Wykonanie takiego badania przez ojca dziecka nie powinno być testem wierności partnera, ale wyrazem jego troski, a także standardowym elementem kompleksowej opieki nad kobietą w ciąży i jej dzieckiem.

Kto może zakazić się HIV?

Ryzyko zakażenia HIV może dotyczyć każdego, kto rozpoczął życie seksualne. Nie ma znaczenia, ile masz lat, czy jesteś kobietą czy mężczyzną, czy mieszkasz w mieście czy na wsi, jaki jest Twój światopogląd albo co sądzisz o HIV i AIDS.

Są trzy drogi zakażenia HIV:

1. przez kontakty seksualne niezabezpieczone prezerwatywą – wirus znajduje się w spermie, wydzielinie z pochwy oraz preejakulacie. Jest to najczęstsza droga przenoszenia HIV;

2. poprzez zakażoną HIV krew, np. podczas używania tych samych igieł i strzykawek przez więcej niż jedną osobę – m.in. podczas wstrzykiwania (leków, anabolików, substancji nielegalnych), czy przekłuwania skóry niesterylnymi narzędziami (tatuaż, piercing, akupunktura);

3. z zakażonej HIV matki na jej dziecko w czasie ciąży, porodu lub karmienia piersią – zakażenia wertykalne.

Dlaczego warto, abyś zrobił/zrobiła test na HIV?

Test na HIV to jedyna możliwość sprawdzenia, czy jest się zakażonym. Nie robiąc testu ze strachu, odbierasz sobie szansę na długie życie. HIV to nie wyrok! Dzięki regularnie przyjmowanym lekom osoby zakażone HIV mogą żyć równie długo, jak ludzie niezakażeni, mogą też prowadzić podobny tryb życia, mieć dzieci, uczyć się czy pracować.

U kogo najczęściej wykrywany jest HIV?
HIV wykrywany jest głównie u młodych dorosłych (osób między 18. a 39. r.ż.), ponieważ jest to okres ich największej aktywności seksualnej, poszukiwania i zmiany partnerów.

Czy ryzyko zakażenia HIV jest takie samo dla kobiet i mężczyzn?

Nie. Ryzyko zakażenia jest znacznie większe dla kobiety podczas kontaktu seksualnego z zakażonym mężczyzną niż dla mężczyzny podczas kontaktu seksualnego z zakażoną kobietą. Wynika to z budowy anatomicznej narządów płciowych i fizjologii aktu płciowego. W trakcie kontaktu seksualnego bez prezerwatywy, jeśli dochodzi do wytrysku w pochwie, duża powierzchnia błony śluzowej ma długotrwały kontakt z materiałem zakaźnym (spermą). Dodatkowo wszelkie uszkodzenia śluzówki, wynikające np. z uszkodzenia mechanicznego, mogą ułatwić wniknięcie wirusa do organizmu.

Czy HIV można rozpoznać po wyglądzie?
Nie. Zakażenie nie daje żadnych charakterystycznych objawów. Osoba zakażona HIV może wyglądać tak jak Ty. To, że ktoś dobrze wygląda, nie oznacza, że nie jest zakażony HIV czy innymi wirusami. To, że ktoś wygląda na osobę chorą, nie znaczy też, że jest zakażony HIV lub chory na AIDS. Jeśli nie zrobisz testu, możesz nawet przez średnio 6–12 lat nie wiedzieć, że jesteś zakażony/zakażona i nieświadomie zakażać innych. Nieleczone zakażenie HIV może doprowadzić do choroby AIDS. Zanim zakażenie HIV przejdzie w AIDS i pojawią się towarzyszące mu choroby, które mogą skutkować zmianami w wyglądzie człowieka, upływa wiele lat, w trakcie których osoba zakażona wygląda i czuje się dobrze.

Wszystko o HIV i AIDS

• na stronie kampanii: jedynytakitest.aids.gov.pl
• na stronie Poradni Internetowej HIV/AIDS: https://aids.gov.pl/pi
• pod bezpłatnym Telefonem Zaufania HIV/AIDS: 800 888 448