Finansowa abolicja prezydenta Słupska

Umorzenia różnych zobowią zań w Słupsku przebiegają kilkutorowo. Na podstawie uchwały Rady Miejskiej z 2006 roku prezydent może udzielać umorzeń i rozłożeń na raty zobowiązań, które nie wynikają z ordynacji podatkowej. Może robić to sam albo po zasięgnięciu opinii komisji, którą zresztą sam powołuje. Prezydent umarza także zaległości z tytułu podatków lub innych opłat.

Wniosek o umorzenie może złożyć każdy – zarówno osoba fizyczna, jak i przedsiębiorstwo, ale musi się trzymać zasad wymienionych w uchwale Rady Miasta.

Wykaz umorzeń dostarczonych radnym już budzi emocje. – Pomoc jest dość szeroka. Zastanawiamy się, czy wynika ona tylko i wyłącznie z rzeczywistych potrzeb, czy też stoją za nią inne przyczyny – stwierdza Robert Kujawski, wiceprzewodniczący PiS. – Mnie na przykład interesuje sprawa umorzenia wierzytelności spółce Primbr, która brała udział w prywatyzacji spółki miejskiej "Drogi i Mosty”. W tej sprawie akt oskarżenia leży w sądzie.

Prezydent Maciej Kobyliń ski, jak wynika z zestawienia, umorzył też wierzytelności wielu dłużnikom Izby Wytrzeźwień. Dotyczy to aż 749 osób. Łączna kwota w tym przypadku wynosi 219 tys. zł.

Kontrowersje budzi także kolejny rok umorzenia podatku od nieruchomości Słupskiemu Stowarzyszeniu Innowacji Gospodarczych i Przedsiębiorczości, czyli Inkubatorowi Przedsiębiorczości. Tym razem chodzi o sumę 145 tys. zł.

W 2007 roku, gdy wypłynęło, że umorzono mu 130 tys. zł za 2006 rok, Anna Łukaszewicz, skarbnik miasta tłuma,czyła: – To jest ważne stowarzyszenie, które musi mieć płynność finansową. Stąd nasza pomoc.

Dziś tłumaczenie jest jeszcze bardziej lakoniczne. – Umorzenie to jest podyktowane ważnym interesem podatnika oraz ważnym interesem publicznym – mówi Mariusz Smoliński, rzecznik prasowy prezydenta.

Warunki umorzeń: 1. Nie ściągnięto ich w toku zakończonego postępowania likwidacyjnego lub upadłościowego. 

2. Nie można ustalić dłużnika lub dłużnik zmarł nie pozostawiając spadkobierców. 

3. Ściągnięcie wierzytelności zagraża ważnym interesom dłużnika, a w szczególności jego egzystencji. 

4. Zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia i egzekucji tej wierzytelności lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne. 

5. Przemawiają za tym uzasadnione względy społeczne lub gospodarczej. 

6. Kwota zaległości nie przekracza pięciokrotnej wartości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.