Kosmiczna technologia

Dzięki nowoczesnym rozwiązaniom SLR upodobnił się do bolidów Formuły 1. Niektóre rozwiązania zastosowane w SLR są niemal żywcem przeniesione z bolidów Formuł 1. Podobieństwo do "Srebrnej Strzały", czyli do bolidu używanego przez ekipę McLarena, jest uderzające, zwłaszcza w stylizacji przedniej części samochodu. Kształt przedniego zderzaka jest identyczny jak w wyścigówce Hakkinena i Coultharda - jest to początek biegnącego pod podłogą SLR dyfuzora, który analogicznie do dyfuzora wyścigówki ma za zadanie utrzymywać supermocny samochód, podczas rozwijania zawrotnych szybkości, jak najbliżej powierzchni drogi. Zresztą cały "nos" SLR to nawiązanie do kształtu bolidu, jaki znamy z torów F-1.
Do wykonania nadwozia SLR użyto włókien węglowych oraz aluminium. Dzięki temu skorupa karoserii stała się nie tylko lżejsza (o 40 procent od karoserii stalowej), ale także znacznie bezpieczniejsza. Drzwi auta otwierane są do góry (pod kątem 75 stopni). Dzięki temu łatwiej dostaniemy się do, wykonanych z poliwęglanu i nawiązujących stylizacją do foteli F-1, siedzeń.

Przy konstruowaniu samochodu XXI wieku użyto najnowszej, kosmicznej wręcz technologii. Dotyczy to zwłaszcza materiałów. Hamulce SLR wykonane są ze spieków ceramicznych, zaś kokpit z przezroczystego poliwęglanu. SLR naszpikowany jest również elektroniką. Systemy ABS, ESP, BAS oraz SBS kontrolują stabilność nadwozia oraz skuteczność układu hamulcowego. Wszystko zaś po to, aby sprostać zadaniu ujarzmienia potężnego silnika, jaki znalazł się pod niewiarygodnie długą maską samochodu.
Parametry i osiągi jednostki napędowej, jaka znalazła się w modelu SLR, są zdumiewające. Z pojemności 5496 cm sześc. widlasty, ośmiocylindrowy motor SLR osiąga maksymalną moc 557 KM przy 6500 obr/min. Prędkość 100 km/h ze startu zatrzymanego SLR uzyskuje już po 4,2 sekundach, zaś prędkość maksymalna samochodu to 320 km/h. Wszystko zaś dzięki superturbosprężarce oraz sterującej silnikiem superelektronice.