Nie zasłaniaj kaloryferów

Pierwszym i najważniejszym parametrem, który może mieć wpływ na zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło, jest temperatura w pomieszczeniu. Ze wzoru na przepływ ciepła przez ścianę wynika, że ilość traconego ciepła zależy od różnicy temperatury między wnętrzem i na zewnątrz pomieszczenia.
U naszych zachodnich sąsiadów - a są od nas znacznie zamożniejsi - temperatura w pomieszczeniu często nie jest zbyt wysoka. Jest prawem wyboru właściciela, czy zdecyduje się na chodzenie po domu w podkoszulce, czy też w swetrze.
Bardzo ściśle z tym problemem łączy się dopasowanie temperatury pomieszczeń do częstości przebywania w nich - w salonie powinno być cieplej, ale już w pokoju sypialnym może być z powodzeniem nawet 16 st.C. Temperatura powietrza w mieszkaniu nie musi być przez cały dzień stała.
Możemy sami lub automatycznie wyłączać część ogrzewania. Stąd modne dzisiaj ogrzewanie dynamiczne - przewymiarowane kaloryfery potrafią w ciągu kilkunastu minut ogrzać powietrze w pomieszczeniu z temperatury 10-14 st. C do 20-22 st. C po naszym powrocie z pracy. Bardzo często to układ automatycznej regulacji wspomagany programatorem włącza ogrzewanie tuż przed naszym powrotem. Wyjazd na kilka dni, tyle że z góry zaplanowany, także nie stanowi wtedy problemu.
Często popełniany błąd to zabudowywanie lub przesłanianie kaloryferów. Powietrze nagrzane w naturalny sposób porusza się ku górze. Jeśli wytworzymy strefę cyrkulacji koło okna, poprzez zabudowanie firanek i zasłon, które utrudniają cyrkulację powietrza, ogrzewamy praktycznie tylko tę strefę. Jeśli jeszcze dodatkowo mamy kiepskie i nieszczelne okna, to ogrzewamy powietrze, które na krótko przebywa w pomieszczeniu, bez wymiany zużytego w całej objętości.
Na ogół w naszych domach nie ma wentylacji mechanicznej. Zatem niezależnie od nieszczelności okien co jakiś czas musimy wietrzyć mieszkanie, otwierając okna. Bardzo często powtarzany błąd, to utrzymywanie małej szczeliny w otwartym oknie przez dłuższy czas. Nic gorszego. Najlepiej kilka razy w ciągu dnia otwierać okna maksymalnie, ale powinno to trwać niezbyt długo. Koniecznie zamykamy przy tym dopływ ciepła do kaloryferów. Jeśli moc kaloryfera w pokoju wynosi 1-2 kW, to w ciągu kwadransa możemy zużyć niepotrzebnie 250-500 Wh energii. Powtarzając tę czynność trzy razy w ciągu dnia i przez 150 dni w roku w trzech pomieszczeniach, zużywamy niepotrzebnie 340-680 kWh energii - ogrzewamy wtedy powietrze, które wypłynie z naszego pokoju. W ten sposób możemy zaoszczędzić nawet 70 litrów oleju. W dużym, stuosobowym bloku mieszkalnym daje to 7000 litrów. W moim domku 600 kWh energii to zapotrzebowanie energii elektrycznej na dwa miesiące.