Dalej wolałam się nie zapędzać, bo takie wycieczki kończyły się zwykle poczuciem żalu, że główna arteria miasta jest martwa, brzydka, zaniedbana. A także niesmakiem, że kiedy już znalazły się unijne pieniądze na jej remont, to wydano je na absurdalny szereg ławek z koszami na śmieci.
A mam jeszcze w pamięci ulicę Wojska Polskiego swojego dzieciństwa. Gwarną, tłumną, handlową, restauracyjno-barowo-kawiarnianą. To było kiedyś prawdziwe centrum Słupska.
Dlatego z nadzieją czekałam na zakończenie ostatniego remontu. Podobały mi się jeszcze w jego trakcie chodniki (bez okropnego polbruku). Liczę na to, że na nowych nawierzchniach się nie skończy. Że będzie to początek nowego życia tej ulicy.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
