Pojawia się fotel

Dobór i rozmieszczenie armatury łazienkowej, mebli, kolorystyki i oświetlenia wpływa na wygląd pomieszczenia, które można nazwać salonem kąpielowym. Stąd dbałość projektantów o każdy szczegół i detal rozwiązania, które ma być nie tylko eleganckie i stylowe, ale jeszcze funkcjonalne. Obecny w architekturze trend funkcjonalno-minimalistyczny jest również rozpoznawalny w projektach łazienek. Wyraźny staje się podział na strefy funkcjonalne: strefa umywalki, strefa w. c. i bidetu, strefa kąpieli i relaksu. Pralka i suszarka zostają przeniesione do osobnej suszarni. Nawet w mieszkaniach o niewielkiej kubaturze lepiej jest umieścić pralkę w kuchni, pod blatem, niż zapełniać i tak małą łazienkę.

Pojawia się fotel

strefie relaksu (jeśli kubatura pozwala) często zjawia się mebel pozornie niemający zastosowania podczas czynności higienicznych (fotel, drewniany leżak, roślina), jednak przez swoją obecność dający uczucie prywatności, ciepła i spokoju. Tam też może odbywać się poranna gimnastyka, uprawiana na specjalnie w tym celu wymyślonych minisiłowniach.
Rozmieszczenie tych stref nie jest bez znaczenia. W dobrze zaprojektowanej łazience po wejściu widzimy umywalkę: jest ona używana przez domowników najczęściej (mycie rąk, zębów, makijaż, golenie). W bezpośredniej bliskości, ale z zapewnioną intymnością (np. oddzielenie niskim murkiem, który może służyć jako półeczka) musi znajdować się w. c. z bidetem. Kąpiel, jako najbardziej relaksująca czynność dnia, powinna mieć zapewnione szczególne traktowanie przestrzenne. Wanna (zwykła bądź z hydromasażem) może być wbudowana w podłogę, może stać wolno - podkreślając tym zarówno rangę kąpieli, jak i własny kształt, stając się głównym meblem łazienki. Pożądane jest, by kąpiący się miał kontakt ze światłem zewnętrznym, przyrodą. W strefie miejskiej niesamowity efekt wizualny daje łazienka z przeszkloną całą ścianą, służącą jako panorama widokowa miasta (rozwiązanie możliwe tylko w budynkach wysokich, uniemożliwiających wgląd z zewnątrz - stosowane często w nowoczesnych apartamentach na Manhattanie).

Postaw na światło

Małe łazienki, niedające takich możliwości, również powinny mieć dostęp do światła naturalnego, jeśli nie bezpośrednio, to poprzez umieszczenie w jednej ze ścian matowych luksferów. Są łazienki, w których jedna ze ścian zastąpiona jest powierzchnią z bezpiecznego szkła mlecznego bądź piaskowanego. Jego mała przezroczystość zapewnia użytkownikowi intymność, zaś przenikające światło optycznie powiększa pomieszczenie. Takie rozwiązania można np. stosować w łazienkach przy sypialniach lub pokojach gościnnych. Urządzając małą łazienkę trzeba zastanowić się, które funkcje są ważne, a które można wyeliminować. Wanna nie jest niezbędna - lepiej zastąpić ją elegancką kabiną prysznicową, może być również z hydromasażem, na rzecz wstawienia np. bidetu bądź podwójnej umywalki - co przy większej niż jeden liczbie użytkowników znakomicie pomaga rozładować poranną gorączkę przygotowań do szkoły i pracy.

Piękne drobiazgi

Jakość i wygląd dostępnej armatury sprawiają, że to, co dotychczas traktowane było jako użytkowy sprzęt, staje się niepowtarzalnym meblem kształtującym wnętrze, skupiającym wzrok. Technika pozwala na użycie zupełnie innych materiałów niż te, do których byliśmy przez lata przyzwyczajeni. Popularne stały się umywalki ze szkła, stali, drewna, które - postawione naprzeciwko wejścia do łazienki - optycznie stają się jej głównym elementem. Dodatkowo upiększają i podnoszą standard detale - często zaprojektowane jako jedna seria - wieszak na ręczniki, pojemnik na mydło, półeczka i inne.
Ekspozycja takich dzieł sztuki użytkowej wymaga dużych, kolorystycznie jednakowych powierzchni. Duża ściana powoduje, że łazienka wydaje się większa niż w rzeczywistości, co jest szczególnie istotne w małych pomieszczeniach. Efekt ten można pogłębić stosując wysokie lustra ustawione obok lub naprzeciwko siebie oraz stosując materiały transparentne.

Podłoga jak w salonie

Poszukując ciepła i komfortu w łazience, usiłując upodobnić ją jak najbardziej do salonu, projektanci zaczęli używać na podłodze drewna. Rozwiązanie takie, optycznie eleganckie, możliwe jest tylko przy zastosowaniu drewna tekowego, drogiego materiału sprowadzanego z Afryki. Wszelkie lakiery antywilgociowe, kładzione na zwykłą deskę lub klepkę nie zdają egzaminu, bo drewno po dwóch-trzech latach wypacza się, tracąc swoje wartości estetyczne. Wychodząc naprzeciw tym problemom technicznym, producenci proponują ceramikę daleko różniącą się od standardowych płytek (realistyczne imitacje drewna, kamienia, cegły, konopi), a to daje nieograniczone możliwości kształtowania nastroju w łazienkach.
Kolorystyka i dobór materiałów jest absolutnie prywatną sprawą tandemu inwestor-architekt. Obecna tendencja używania materiałów transparentnych (mleczne szkło) oraz kolorystyki w odcieniach szaro-beżowo-czarno-białych nie jest regułą, choć są to rozwiązania bardzo eleganckie w swojej prostocie. Takie łazienki wymagają dużej dyscypliny w utrzymywaniu porządku, są trochę katalogowe - na pokaz.

Zabawa kolorem i światłem

Znudzeni tym projektanci zaczynają bawić się kolorami. Nie chodzi tu tylko o użycie kolorowej płytki na ścianach, ale o cały zestaw barw, dający wraz ze światłem ciekawe efekty. Bardzo popularna obecnie glazura o rozmiarach 2 x 2 cm pozwala uzyskać każdy zamierzony efekt - od bizantyjskiej mozaiki, poprzez geometryczne wzory, do kolorystycznego cieniowania.
Kolejnym, niezwykle istotnym elementem, jest oświetlenie sztuczne. Nie można niewielkich pomieszczeń oświetlić tylko z górny lub z boku. Oświetlenie ogólne "spłaszcza" wnętrze, a tym samym optycznie je zmniejsza. Iluzję głębi daje zainstalowanie kilku punktów świetlnych o zmiennym natężeniu. Mocne oświetlenie powinno się znaleźć przy umywalce, najlepiej z obu stron lustra lub tuż nad nim, ale zostać tak ukierunkowane, by nie świeciło prosto w oczy podczas zabiegów wymagających precyzji (makijaż, golenie).

Bez ograniczeń

Pomysły projektantów, szukających nowatorskich rozwiązań, stają się możliwe do zrealizowania dzięki zaawansowanej technice (np. weneckie lustra w toalecie jednego z warszawskich klubów, ściany ze szkła). Nie ogranicza nas nic, myślenie o łazience wymknęło się spod kontroli, pojawiają się coraz śmielsze pomysły, poprzez postawienie wanny na środku pomieszczenia, łączenia łazienki z głównym salonem, bądź sypialnią, mamy łazienki umiejscowione w ogrodzie, domy zupełnie przezroczyste, gdzie toaleta i prysznic są postawione zaraz przy blacie kuchennym. Nie są to z pewnością rozwiązania funkcjonalne, ale otwierają oczy, zarówno projektantom, jak i inwestorom, na problem podejścia do tematu architektury i projektowania.
Oprac. (kpn) na podst. tekstu Łukasza Płatkowskiego, zamieszczonego w portalu www.linia.com.pl
Łukasz Płatkowski jest projektantem wnętrz użytkowych (kawiarnie, kluby, sklepy) oraz mieszkalnych w Warszawie, współpracownikiem firm architektonicznych; pracował m. in. w biurach architektonicznych w Nowym Jorku i Londynie.