Stop dla wilgoci

Pomieszczenia, które w naszym domu są najbardziej narażone na działanie wody to łazienka i kuchnia. Okładzina ceramiczna, która najczęściej znajduje się w tych pomieszczeniach jest co prawda odporna na działanie wilgoci, ale nie stanowi wodoodpornego zabezpieczenia podłoża. Przez szczeliny, źle uszczelnione krawędzie wanien czy brodzików woda może przesiąkać i doprowadzić do zawilgocenia podłoża. Miejsca, które są narażone na czasowe oddziaływanie wilgoci i wody, nazywa się strefami mokrymi lub wilgotnymi. Należą do nich podłoga, ściany wokół wanny, umywalki oraz wewnątrz kabiny prysznicowej. Działanie wody i wilgoci jest szczególnie groźne w przypadku podłoży wykonanych z gazobetonu, płyt gipsowo-kartonowych i mas gipsowych. Skutki to wypłukiwanie spoiwa, niszczenie betonu, powstawanie rys, zagrzybień i wykwitów.
Dlatego w miejscach o podwyższonej wilgotności zaleca się stosowanie dodatkowego zabezpieczenia przed wilgocią w postaci zapraw i mas uszczelniających. Masy te, wraz z uzupełniającymi akcesoriami - taśmami i kołnierzami uszczelniającymi - tworzą szczelną powłokę o doskonałej przyczepności dla okładzin ceramicznych..
Na rynku dostępne są specjalne przygotowane, gotowe już systemy uszczelnień mające postać specjalnej folii.

Podłoże pod system

Podłoże pod system uszczelnień powinno być mocne, stabilne i oczyszczone z kurzu, brudów, wykwitów solnych, luźnych elementów i pozostałości starych farb. Występujące na ścianach rysy i ubytki należy mechanicznie poszerzyć i wypełnić zaprawą wyrównującą, a powierzchnię całej ściany wyrównać przy pomocy zaprawy tynkarskiej. Podłoża chłonne powinny być zagruntowane specjalną emulsją. Podłoża pyliste lub wykonane z materiałów gipsowych należy przeszlifować i odpylić, a następnie zagruntować podkładową masą tynkarską.

Test folii

Folię tę możemy nakładać na powierzchnię dopiero wtedy, gdy jest ona całkowicie sucha. Sprawdzamy to za pomocą, tzw. testu folii. Polega on na tym, że na podłożu, które chcemy uszczelniać układamy kawałek folii z tworzywa sztucznego, przyciskamy i przynajmniej po kilkunastu minutach oceniamy wizualnie jej powierzchnię. Jeżeli występuje na niej skroplona para, to znaczy że powierzchnia nie nadaje się jeszcze do ułożenia na niej folii elastycznej. Musimy zatem odczekać i za jakiś czas powtórzyć test. Dopiero gdy powierzchnia jest całkowicie sucha, a więc jeżeli po zrobieniu naszego testu nie wykropli się para wodna, możemy rozpocząć nakładanie folii elastycznej.

Taśma i akcesoria

W opisywanym przez nas systemie uszczelniającym najpierw przymocowujemy narożniki wewnętrzne i zewnętrzne. W tym celu folię nanosimy gładką pacą stalową na podłoże w narożnikach pomieszczenia, na krawędziach połączeń ścian z podłogą i z sąsiednimi ścianami oraz wzdłuż dylatacji podkładu. Następnie wtapiamy w świeżo rozprowadzoną warstwę masy, perforowane pasy boczne narożników i taśm uszczelniających. Podobnie postępujemy w przypadku izolacji podejść rur instalacji wodno-kanalizacyjnych i kratek ściekowych. Do izolacji tego typu miejsc wykorzystujemy pierścienie ścienne i przypodłogowe. Taśma, jak i odpowiednie akcesoria, jest wodoszczelna, odporna na działanie substancji chemicznych, łatwa w obróbce, posiada własność odkształcania poprzecznego i jest bardzo dobrze przyczepna do wszelkiego rodzaju mas uszczelniających, co w konsekwencji umożliwia jej łatwy montaż i równomierne ułożenie.

Czas na folię

Kiedy skończymy zabezpieczać newralgiczne miejsca, powierzchnię taśm i akcesoriów oraz inne przewidziane do izolacji powierzchnie pokrywamy specjalną masą. Jest to gotowa do użycia pasta, którą po otwarciu wiaderka należy tylko przemieszać. Nakładamy ją w dwóch warstwach. Pierwszą warstwę zawsze nanosi się pędzlem lub wałkiem, drugą przy pomocy pacy stalowej, pędzla lub wałka malarskiego. Nanoszenie drugiej warstwy można rozpocząć po całkowitym wyschnięciu pierwszej, czyli po około trzech godzinach. Nakładana warstwa powinna mieć od 1 do 5 mm grubości. Prace należy prowadzić w temperaturze +5C do +30C. Uszczelnione powierzchnie trzeba chronić przez trzy dni przed działaniem wody pod ciśnieniem. Na powstałą z folii powłokę, po około 24 godzinach, nakładamy tynk, posadzkę lub okładzinę.

Silikon na dodatek

Pomimo że zaizolowaliśmy folią ściany i podłogi narażone na działanie wody i wilgoci, warto jeszcze wypełnić szczeliny pomiędzy ścianami a urządzeniami sanitarnymi silikonem. Wypełniamy je uszczelniaczem silikonowym Atlas Silton S. Jest on dostępny na rynku w czterdziestu kolorach odpowiadających barwom fugi wąskiej produkowanej przez Atlas. Pozwala to na uzyskanie doskonałego efektu estetycznego. Silikon tworząc spoinę elastyczną, tworzy wymaganą dylatację oraz zapewnia dokładne wypełnienie szczelin wokół urządzeń sanitarnych m.in. wanien, brodzików, umywalek. Jest on odporny na działanie pleśni i grzybów, a reagując z wilgocią z powietrza, tworzy trwałą, elastyczną i wodoodporną warstwę izolującą.
Podłoże, na którym chcemy spoinować, powinno być suche, oczyszczone z kurzu, brudu, tłuszczów, rdzy lub innego rodzaju zanieczyszczeń, mogących spowodować obniżenie przyczepności silikonu. Szczeliny przeznaczone do wypełniania należy wcześniej obustronnie okleić taśmą malarską. Ułatwi to układanie silikonu i zabezpieczy płytki przed zabrudzeniami. Silikon wciskamy, z niewielkim nadmiarem, w spoinę przy pomocy tzw. pistoletu. Czynność tę należy wykonać w sposób ciągły, nie pozostawiając przerw i pustych przestrzeni. Naniesioną masę można wygładzić szpachelką lub innym narzędziem, zmoczonym np. wodnym roztworem mydła, profilując kształt spoiny. Za jednym razem powinno się spoinować przynajmniej jedną krawędź wanny, umywalki lub brodzika. Nadmiar silikonu trzeba usunąć w kierunku od środka na zewnątrz.
Po zakończeniu silikonowania należy zerwać papierową taśmę samoprzylepną z powierzchni okładziny ceramicznej. W efekcie otrzymuje się spoinę o równomiernej grubości i równych krawędziach. Po zerwaniu taśmy można jeszcze w ciągu około 5 minut, zanim utworzy się naskórek na powierzchni silikonu, wyrównać jej powierzchnię. Odporność silikonu na promieniowanie UV, procesy starzenia oraz działanie środków czyszczących zapewnia spoinom, wykonanym z jego użyciem, estetyczny wygląd i trwały kolor.