Urodziny budynku słupskiego starostwa

Gdy w 1872 roku w ówczesnych biurach starostwa powiatowego zaczęło się robić ciasno, przenoszenie dziesiątek dokumentów i akt z budynku do budynku było coraz bardziej uciążliwe, a sesje rady i zebrania wyborcze musiały odbywać się w sali oficerskiego kasyna przed Nową Bramą i w Kaufmanns Wallhausie, starosta von Puttkamer oświadczył

- To sytuacja niegodna powiatu Stolp! Tak narodziła się historia jednego z najpiękniejszych budynków w mieście.

Nie od razu jednak zapadła decyzja o jego budowie. Ówczesna siedziba znajdowała się w kiepskim stanie technicznym i była najzwyczajniej droga w utrzymaniu. Sytuację próbowano rozwiązać, odkupując inny budynek. Pierwsza transakcja spaliła na panewce. Dopiero w roku 1888 udało się za rozsądną cenę 57 tys. marek kupić budynek należący do rentiera Karla Schwedera z Rügenwalde.

Odpowiedniego zapisu w stosownej księdze dokonano 1 października i od tego czasu po raz pierwszy w swej historii powiat Stolp stał się zbiorowym właścicielem administracyjnego budynku. Nie trwało to jednak długo, bo 22 kwietnia 1901 roku budynek spłonął.

Po pożarze trzeba było jednak jak najszybciej uruchomić urząd. 13 maja 1901 rada powiatu postanowiła nie odbudowywać gmachu starostwa przy Wasserstrasse 8 lecz zakupić działkę pod budowę nowego budynku. Roboty przy stawianiu nowego gmachu, zaprojektowanego przez berlińskiego architekta nazwiskiem Bel, rozpoczęto w maju 1902 roku. Prace postępowały tak szybko, że pod koniec listopada gmach zadaszono i zamknięto stan surowy. 21 listopada 1902 roku zawieszono na nim wiechę. 6 listopada 1903 roku odbyło się uroczyste przekazanie gotowego gmachu starostwa jego nowym właścicielom.

A jaki jest obecny budynek Starostwa Powiatowego w Słupsku? Budynek starostwa znajduje się w identycznej odległości 280 metrów, mierząc w linii prostej, od XIII-wiecznego kościoła Mariackiego, jak miejski ratusz. To nie przypadek, tylko zamierzony efekt urbanistów niemieckich. Fakt ten nie pozostaje bez znaczenia. Jeden i drugi obiekt zdecydowanie wyróżnia się w całym układzie urbanistycznym miasta. Oba zostały wybudowane prawie w tym samym okresie.

Jednak widok od strony kościoła zachęca bardziej do podziwiania budynku starostwa niż ratusza, tym bardziej że ten pierwszy położony jest niżej, nad rzeką Słupią, a drugi z tego miejsca jest prawie wcale niewidoczny. Cały gmach o powierzchni 840 metrów kw. swoim kształtem jest zbliżony do litery "U", o bardzo wielu zdobieniach, z blisko 40-metrową wieżą.

Na ścianach największej sali konferencyjnej na drugim piętrze można oglądać wyeksponowane oryginalne plany architektoniczne autorstwa Karla Bela z Berlina, na podstawie których zbudowano okazały gmach. W sali konferencyjnej można podziwiać duży metalowy żyrandol - dar miasta dla starostwa dla uczczenia przyjaznych kontaktów między obu powiatami, grodzkim i ziemskim. Zachowały się też elementy dekoracyjne portalów drzwi wejściowych z oryginalnymi tarczami na herby.

Ciekawym pomieszczeniem jest gabinet starosty - dawna sala posiedzeń Zarządu Powiatu oraz sala Biura Rady Powiatu. Zachowało się tu wiele elementów dekoracyjnych, m.in. drewniane boazerie i ozdobne belkowanie sufitów. Na pierwszym piętrze w skrzydle równoległym do ulicy Armii Krajowej znajduje się mała sala konferencyjna, dawniej nazywana Salą Czerwoną. Ciekawostką jest też to, że do budynku prowadziło aż sześć wejść, jedno zamurowano, a trzy są nieużytkowane. Czynne są tylko dwa wejścia, z których jedno prowadzi do piwnicy. Budynek kryje o wiele więcej ciekawostek i historii.