Kolejny dzień festiwalu Watch Docs w Słupsku. Do obejrzenia jest pięć filmów

W kawiarni Antrakt wyświetlone zostaną filmy „Pewnego razu w Wenezueli” i „Czysta sztuka”, natomiast w Domówce „Kiedy już wiesz”, „Jeszcze będzie normalnie” oraz „Jak mogę ci pomóc?”. Wstęp na seanse jest bezpłatny.

O godzinie 18 w Antrakcie wyświetlony zostanie film Anabel Rodriguez Rios pt. „Pewnego razu w Wenezueli”. Film opowiada historię Congo Mirador – pływającej wsi na jeziorze Maracaibo. Kto kogo uratuje? Władza pomoże uratować wieś, czy też mieszkańcy uratują władzę, która utrzymuje się tylko dzięki korupcji i propagandzie?

- Congo Mirador to pływająca rybacka osada na jeziorze Maracaibo. Choć widoki zapierają dech w piersiach, nie żyje się tu łatwo. Jezioro zarasta, a wodę zanieczyszczają odpady z pobliskiej rafinerii. Jak w soczewce widać tu wszystkie problemy Wenezueli. Wieloletnie zaniedbania niewydolnego systemu, który, by przetrwać, posiłkuje się korupcją – na tyle powszechną, że nikt nawet nie próbuje jej ukrywać. Krzykliwą propagandę, maskującą chroniczne braki w zaopatrzeniu. Choć na ścianach wciąż wiszą plakaty z Chavezem, prawie nikt już tu nie wierzy w rewolucyjne ideały. Wioska rozłazi się w szwach – podobnie jak cały kraj. Głównymi bohaterkami filmu są dwie silne kobiety. Przedstawicielka lokalnej nomenklatury Tamara oraz nauczycielka Natalie, nie ukrywająca opozycyjnych sympatii. Choć stoją po przeciwnych stronach barykady, każda na swój sposób stara się walczyć o przyszłość Congo Mirador. Tymczasem zbliżają się wybory. Czy puste frazesy i obietnice wystarczą, by mieszkańcy wioski jeszcze raz poparli reżim, który nie ma nic więcej do zaoferowania? I czy Congo Mirador przetrwa choćby do końca filmu – mówi Konrad Wirkowski, dyrektor programowy festiwalu Watch Docs.

Pewnego razu w Wenezueli
Wenezuela, Wielka Brytania, Brazylia, Austria 2020, 99 min
reż. Anabel Rodríguez Ríos

Dla tych, którzy nie mieli okazji obejrzeć tego filmu wczoraj w Social Clubie Domówka, jest jeszcze szansa by zapoznać się z dziełem Maksima Szweda dzisiaj w Antrakcie o godzinie 20.

„Czysta sztuka” to polski film, który opowiada o młodym białoruskim artyście - Zaharze Cudinie – który podąża śladem pracowników miejskiej administracji zamalowujących graffiti. W tle – monumentalna architektura Mińska, przygotowania do wielkiej defilady i wszechobecni tajniacy.
- Maksim Szwed podąża w swoim filmie śladami mińskiego artysty – Zahara Cudina, jednego z najciekawszych białoruskich młodych malarzy. Cudin inspiruje się działalnością… pracowników miejskiej administracji zamalowujących graffiti. Szarobure prostokąty skrywające osobiste wyznania, ale i polityczne hasła, stają się pretekstem do sformułowania żartobliwego artystycznego manifestu, nawiązującego do suprematyzmu Malewicza. Malarz spacerujący po mieście z wielkim białym płótnem przyciąga uwagę przechodniów, którzy chętnie angażują się w dyskusje o sztuce i życiu, oraz wszechobecnych tajniaków, węszących „polityczną prowokację”. „Czysta sztuka” to także film o Mińsku – jego monumentalnej architekturze, szerokich promenadach i wielkich blokowiskach. W tle co chwila pojawiają się maszerujący żołnierze, czołgi i transportery opancerzone. Pokaz siły w postaci wielkiej defilady metaforycznie zapowiada konfrontację władzy ze społeczeństwem – mówi o filmie Konrad Wirkowski.

Czysta sztuka
Polska 2019, 51 min
reż. Maksim Szwed

Pierwszym filmem, który zostanie wyświetlony o godzinie 18.30 w Domówce będzie „Kiedy już wiesz”. Reżyser Emmanuel Cappellin zadaje w swojej produkcji pytanie: Jakie to uczucie, kiedy już wiesz, że nie zdarzy się cud, który powstrzyma klimatyczną katastrofę? Podczas swojej podróży do Chin na pokładzie gigantycznego kontenerowca Cappellin doznał załamania nerwowego. Klimatyczna depresja zmusiła go do przewartościowania życia i dokonania kilku kluczowych wyborów, ale jego film nie jest kroniką wewnętrznych rozterek. Wychodząc od bardzo osobistych przeżyć, Cappellin nie traci z oczu szerszego kontekstu. Zamiast tworzyć kolejne ostrzeżenie przed nadciągającym kryzysem wskazuje, jak zminimalizować jego skutki. Odwiedza ludzi, którzy musieli nauczyć się radzenia sobie z ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi i ich następstwami. Rozmawia z ekspertami, którzy szukają praktycznych rozwiązań na trudne czasy. Z niełatwymi pytaniami, które stawia jego film, prędzej czy później będziemy musieli się zmierzyć wszyscy.

Kiedy już wiesz
Francja 2020, 104 min
reż. Emmanuel Cappellin

Kolejnym filmem do obejrzenia w Domówce – tym razem krótkometrażowym – będzie białoruska produkcja pt. „Jeszcze będzie normalnie”. Ten dziesięciominutowy film wyświetlony zostanie o godzinie 20.20 i opowiadać będzie historię białoruskiej dziennikarki, która po pobiciu przez milicję trafiła do szpitala. Film „Jeszcze będzie normalnie” powstał kilka dni po wybuchu masowych protestów na Białorusi. Reżyser Andrej Kuciła obserwuje pobitą dziennikarkę, która brała udział w demonstracji przeciwko sfałszowanym w jej kraju wyborom. Twórca filmu zadaje pytanie, dlaczego kobieta, mając takie wiele do stracenia, zdecydowała się zaryzykować swoją pozycję i jak wyobraża sobie przyszłość.

Jeszcze będzie normalnie
Białoruś 2020, 10 min
reż. Andrej Kuciła

Trzecim filmem, który będzie można obejrzeć w Domówce jest kolejna produkcja związana z protestami na Białorusi. W filmie „Jak mogę ci pomóc?” ukazano psychologów-wolontariuszy, którzy pomagają pobitym przez milicję uczestnikom protestów. Reżyserka Jekaterina Markawiec przygląda się pracy psychologów w centrum pomocy dla poszkodowanych, które sami utworzyli.
Dokument ukazuje jak wyrzucenie z siebie traumatycznych przeżyć przynosi pobitym ulgę, ale nie ulega też wątpliwości, że brutalność milicji w stosunku do protestujących pozostawi w psychice pobitych Białorusinów głęboki ślad. Początek projekcji filmu o godzinie 20.30.

Jak mogę ci pomóc?
Białoruś 2020, 10 min
reż. Jekaterina Markawiec