Miastecki film o antykomunistycznym podziemiu (wideo)

Gdyński festiwal odbędzie się w dniach 13-15 września tego roku. Jego ideą jest ukazanie językiem filmu trudnego okresu w historii Polski.

Po upływie 23 lat III RP wciąż niewielu ludzi wie o tych, którzy nie zgadzali się na rzeczywistość lat 1944 -1989. Festiwal ma przywrócić pamięć o wszystkich, którzy płacili wysoką cenę za stawianie oporu totalitarnej władzy w czasach PRL-u. W konkursie głównym autorzy filmów będą walczyli o nagrodę Złotego Opornika. - Uczennice wezmą udział w konkursie "Młodzi dla historii" walcząc o nagrodę "Anioł Wolności" - mówi Mariusz Łuczyk, nauczyciel historii w miasteckim gimnazjum, który zainteresował je dziejami Tajnej Młodzieżowej Partyzantki Krajowej w Miastku (o niej jest etiuda).

Za pierwszą pracę o TMPK uczennice otrzymały wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie edukacyjnym "Rówieśnicy". Nagrodą był m.in. udział w warsztatach filmowych zorganizowanych przez Państwową Wyższą Szkołę Filmową, Telewizyjną i Teatralną w Łodzi. I tak powstała filmowa etiuda. - Materiały do etiudy zbierałyśmy razem z filmowcami. To była ciężka praca. Poświęciłyśmy na to mnóstwo czasu - wspominają miasteckie uczennice.

Z wielogodzinnego materiału powstała ostatecznie 8-minutowa etiuda. Jej głównym bohaterem jest Bogdan Szarafin, inicjator młodzieżowej partyzantki wymierzonej w sowieckiego okupanta i współpracującą z nim władzę ludową. W filmie pojawiają się też Stanisław Pastuszko i Józef Tkaczyk, jej członkowie. Tajna Młodzieżowa Partyzantka Krajowa działała w Miastku w latach 1949-1952. Jej inicjatorem był Bogdan Szarafin. To były ciężkie czasy. Rosjanie odgrodzili dla siebie część miasta. Młodzi ludzie buntowali się. Słuchali wtedy zagranicznych stacji radiowych. Postanowili działać. Spotykali się w budynku przy dzisiejszej ulicy Podlaskiej 21.

Mieszkali tam Bogdan i Mieczysław Bończakowie. Organizacja powstała na przełomie marca i kwietnia 1949 roku. Jej pierwsi członkowie, poza trzema wymienionymi to: Józef Dudko, Henryk Wysocki, Mieczysław Minciukowski, Teofil Lewandowski. Młodzieńcy kolportowali ulotki na święto 3 maja, pisali na murach hasła. Były też jednak poważniejsze zadania. Przeprowadzono szkolenia wojskowe, gromadzono broń. Jedną z akcji było zniszczenie Dębu Pokoju. Podlali go kwasem i zmarniał. Była to odpowiedź na próby zniszczenia przez bezpiekę krzyża misyjnego przy kościele.

W szczytowym okresie organizacja liczyła pięćdziesięciu członków. Były legitymacje, składki. Wykonano nawet pieczęć. Widniał na niej orzeł i napis "Sztab im. Katynia TMPK". Organizacja rozrastała się. Powstawały jej struktury w Słupsku i Kościerzynie. Został nawiązany kontakt z grupą w Szczecinie. Szykowano się do akcji zbrojnej. Niestety, w 1952 roku masowe aresztowania położyły kres organizacji. Szarafin dostał dziewięć lat więzienia. Później dołożono mu jeszcze osiem w sfingowanym procesie o ucieczkę. Torturowano go. Zamykano w ciemnicy. Lano zimną wodę po kolana, robiono przeciągi. Musiał ciągle chodzić, aby nie zamarznąć. Na wolność wyszedł w 1957 roku dzięki amnestii. Pozostali członkowie organizacji też trafili do więzień na kilka lat. Większość torturowano. Stanisław Górkiewicz stracił oko. Ulubionym zajęciem jego oprawców było ściskanie mu palców.