Pchnął nożem prosto w serce, ale nie chciał zabić?

Ważny zamiar, nie rany

Ważny zamiar, nie rany

Za usiłowanie zabójstwa, tak jak za popełnienie tej zbrodni, grozi kara nawet dożywocia. Jeśli jednak sąd uznaje, że sprawca nie miał zamiaru zabić, ale tylko kogoś zranić, najwyższa kara to 10 lat więzienia. Nawet jeśli obrażenia zagrażały życiu pokrzywdzonego.

Sąd Inwalida z Miastka na ławie oskarżonych

Nóż kuchenny miał 18 centymetrów długości. 7 grudnia ubiegłego roku leżał właśnie na ławie w pokoju Zdzisława P., bo ktoś robił nim kanapki. 53-letni gospodarz - inwalida bez nogi - pił alkohol z Beatą R.

Do mieszkania wszedł Krzysztof R., jej mąż, z którym już od dłuższego czasu kobieta nie żyła. Między mężczyznami doszło do sprzeczki, a Krzysztof R. chwycił Zdzisława P. za kark. Wtedy ten złapał za nóż i bez namysłu wbił ostrze prosto w serce kolegi.

- Pokrzywdzony doznał wstrząsu krwotocznego i minuty dzieliły go od tego, by odszedł spośród żywych. Przeżył dzięki lekarce z pogotowia i lekarzowi na oddziale, który zaryzykował... mimo sprzętu, jakim dysponuje szpital w Miastku i uratował mu życie - opisywał zdarzenie sędzia Jacek Żółć.

Jednak mimo tak dramatycznego zajścia sąd uznał, że Zdzisław P. nie chciał zabić Krzysztofa R., lecz tylko zranić, bo nie groził mu śmiercią i zadał tylko jeden cios.
Zdzisław P. tłumaczył, że pokrzywdzony potknął się i nadział na nóż.

Prokuratura żądała 10 lat więzienia za próbę zabójstwa. Sąd jednak przyznał rację obronie i skazał oskarżonego na cztery i pół roku więzienia za spowodowanie obrażeń. Jednak nie wypuścił go z aresztu.

- Mimo że oskarżony jest niepełnosprawny, może przebywać w warunkach aresztu. Ma tam zapewnioną pomoc lekarską - stwierdził sędzia.

- Każdy by chciał wyjść na wolność, ale w domu też mam areszt, bo rzadko wychodzę. Czasami latem na ławeczkę - twierdził oskarżony, a po wyjściu sali powiedział nam: - Żałuję, że tak się stało. Nie doszłoby do tego, gdybyśmy nie byli pijani. Ale już się pogodziliśmy.

Wyrok nie jest jeszcze prawomocny.