Sprawdź sam - świadczenie pegeerowskie

Na użytek czytelników stworzyliśmy listę pięciu pytań, na które każdy, kto myśli o świadczeniu pegeerowskim, powinien sobie odpowiedzieć i sam stwierdzić, czy będzie miał prawo do świadczenia, czy nie. Oto te pytania:
1/ czy 7 listopada 2001 r. byłem zarejestrowany w urzędzie pracy jako bezrobotny (nieważne - czy z prawem, czy bez prawa do zasiłku)?
2/ czy 7 listopada 2001 r. miałem wymagany wiek (50 lat kobieta, 55 lat mężczyzna)?
3/ czy 7 listopada 2001 r. miałem wymagany staż emerytalny (20 lat kobieta, 25 lat mężczyzna)?
4/ czy mogę udokumentować 10 lat pracy w pegeerze na pełnym etacie?
5/ czy powiat, w którym mieszkam, jest rejonem zagrożonym bezrobociem strukturalnym?
Jeżeli odpowiedź na wszystkie pytania brzmi "tak", to trzeba składać w urzędzie pracy jak najszybciej wniosek o świadczenie pegeerowskie. Jeżeli na któreś pytanie odpowiedź brzmi "nie", to świadczenia stałego nie należy się spodziewać.
Osobom ubiegającym się o świadczenie do stażu ogólnego urząd pracy wliczy na pewno wszystkie wcześniejsze okresy pobierania zasiłków dla bezrobotnych, służbę wojskową, urlopy wychowawcze, studia dzienne i gdy będzie trzeba - także pracę w gospodarstwie rolnym rodziców.
Do stażu pracy w PGR-ze nie liczy się ani praca na niepełnym etacie, ani zlecenie, ani tzw. dochodzenie. Nie liczy się także okres zatrudnienia w spółce powstałej na byłych ziemiach pegeerowskich.
Pamiętajmy: jeżeli były pracownik pegeeru zarejestrował się w urzędzie pracy po 7 listopada 2001 roku - świadczenia nie dostanie. Kto dziś spełnia wszystkie warunki przyznania świadczenia, a urząd pracy zdążył mu go odmówić - powinien wniosek złożyć jeszcze raz.
Przypominamy: świadczenie pegeerowskie jest równe 120 proc. zasiłku podstawowego. Obecnie - to 572,04 miesięcznie brutto. Prawo do tego rodzaju świadczenia przysługuje już od następnego dnia po złożeniu wniosku.