Bezpieczny trening dla nadciśnieniowców

Powszechnie wiadomo, że uprawianie sportów wywiera wyjątkowo korzystny wpływ na zdrowie człowieka. Ludzie aktywni mają sprawniejszą pamięć, lepszą koncentrację, więcej energii i mniej się męczą. Poświęcając codzien­nie od 30 do 60 minut na systematyczny ruch, dodatkowo traci się zbędne kilogramy. To pomaga zapobiegać otyłości, której często towarzyszy nadciśnienie tętnicze.

Stwierdzono, że redukcja masy ciała jest jednym z najskuteczniejszych sposobów obniżania ciśnienia. Regularny wysiłek fizyczny zwiększa też elastyczność naczyń krwionośnych, co także przyczynia się do obniżenia ciśnienia.

Udowodniono, że aktywny tryb życia może zmniejszyć wartości ciśnienia tętniczego nawet o 10 mmHg, a to oznacza, że systematyczny trening redukuje ryzyko zawału serca, osteoporozy, udaru i cukrzycy. Ruch dobrze wpływa też na samopoczucie, pomaga rozładować emocje, napięcie, łagodzi stres.

Analiza danych z badań naukowych pozwoliła naukowcom wysnuć wnio­sek, że dzięki ćwiczeniom fizycznym można znacząco zredukować śmiertelność społeczeństwa.

Nic nie traci zatem na aktualności stwierdzenie, że "Ruch może zastąpić wszy­stkie lekarstwa, ale żadne lekarstwo nie jest w stanie zastąpić ruchu". Świadomość tego, że dzięki aktywności fizycznej można być zdrowszym, powinna motywować ludzi do regularnego uprawiania sportów, zachęcać do różnych form rekreacji. Niestety, wiele osób stroni od ruchu.

Z badań ramach programu "Cała Polska leczy nadciśnienie" wynika, że aż dwie trzecie pytanych osób cierpiących na nadciśnienie tętnicze uprawia sport jedynie sporadycznie, a ponad jedna czwarta mężczyzn i kilkanaście procent kobiet - nie ćwiczy w ogóle.

Tymczasem wystarczy umiarkowany, ale za to regularny wysiłek fizyczny. Dla nadciśnieniowca najkorzystniejsze są sporty, dzięki którym organizm pobiera duże ilości tlenu, pobudzając do pracy cały układ krążenia - spacery, jogging, jazda na rowerze, pływanie.

Najtrudniejsze są począt­ki, dlatego podejmując decyzję o rozpoczęciu ćwiczeń, należy pamiętać o kilku zasadach.

Po pierwsze - trzeba zadbać o to, by dostarczać organizmowi odpowiednich ilości płynów. Wysiłek fizyczny powoduje wzmożone pocenie się, a co za tym idzie, nadmierną utratę wody. Dlatego ważne jest picie przed i po treningu.

Zasada druga: nie ćwiczyć z pełnym żołądkiem. Po obfitym posiłku najlepiej odczekać około dwie godziny. Intensywne ćwiczenia prowadzone bezpośrednio po posiłkach mogą spowodo­wać zaburzenia czynności trawiennych, doprowadzając nawet do poważnych schorzeń, takich na przykład jak choroba wrzodowa.

Zasada trzecia: nie wol­no zapomnieć o rozgrzewce przed treningiem. Pozwala ona przygotować organizm do cięższego wysiłku. Każda rozgrzewka powinna obejmować ćwiczenia rozciągające mięśnie i więzadła. Dzięki niej mniejsze będzie ryzyko przeciążenia organizmu i mniejszy dyskomfort spowodowany tworzeniem się tak zwanych zakwasów.

Zasada czwarta: należy ćwiczyć systematycznie i o stałej porze. Tylko dzięki regularnym treningom można osiągnąć pożądane rezultaty. Jeżeli jednak tryb życia nie pozwala na wyznaczenie takiej pory, nic nie szkodzi. Każda okazja na aktywność fizyczną jest dobra. Warto zamienić samochód na rower albo spacer, zamiast windy wybierać schody.

Zasada piąta: nadciśnieniowiec powinien unikać sportów siłowych, takich jak podnoszenie ciężarów czy sztuki walki. Tego typu aktywność powoduje gwałto­wne skoki ciśnienia, które dla nadciśnieniowca są bardzo niewskazane, a wręcz szkodliwe.

By zacząć się ruszać, potrzebne są przede wszystkim dobre chęci i pozytywne nastawienie. Dlatego należy wybrać taki rodzaj sportu, który sprawi przyjemność. Dzięki temu większe są szanse na to, że treningi będą systematyczne.