Patrz pod nogi. Może znajdziesz "rogi". Bierz, ale pod żadnym pozorem nie płosz zwierząt [rozmowa]

- Luty to właśnie okres gdy samce jeleni nazywane bykami zrzucają poroże. W czasie okresu godowego, u jeleni nazywanego rykowiskiem, poroże stanowi atrybut konieczny do zdobycia łań, służył do walki z konkurentami. Po tym czasie wieniec staje się zbędny, dlatego następuje proces zrzucania poroża. Ale nie jest to zjawisko charakterystyczne tylko dla jeleni. Swoje poroże zrzucają wszystkie gatunki jeleniowatych. W naszym kraju należą do nich również sarny, daniele, łosie. Każdy z tych gatunków ma trochę inną biologię, dlatego też terminy zrzucania poroża są odmienne. I tak: jelenie zrzucają swoje poroże w lutym i marcu; sarny w październiku - listopadzie, daniele w kwietniu i maju, łosie zaś od października do lutego.

- Wielkość, wygląd oraz ilość odnóg w porożu to cecha indywidualna każdego osobnika, również waga poroża (pojedynczej tyki) to zazwyczaj ok. 2-3,5 kg, oczywiście zdarzają się egzemplarze ważące nawet 5 kg, ale znalezienie takich zrzutów to niezwykle rzadkie sytuacje.

- Na terenie Nadleśnictwa Lipusz, również są osoby poszukujące zrzutów. Poszukiwania w ostatnich latach stały się bardzo popularne, dlatego też niejednokrotnie zdarza się, że leśnicy spotykają osoby poszukujące zrzutów. Często poszukiwacze to mieszkańcy okolicznych miejscowości, którzy świetnie znają ulubione miejsca bytowania jeleni. Znalezione poroże często oddawane jest do skupu, gdzie właściciel takiego zrzutu może otrzymać nawet kilkaset złotych. Cena zależy od masy, ilości odnóg i wielu innych elementów w zależności od docelowego przeznaczenia. Zrzucone poroże jest bardzo chętnie wykorzystywane do tworzenia biżuterii czy elementów wystroju wnętrz. Jednym z najczęściej spotykanych jest tworzenie lamp czy żyrandolu z poroży.

- Są to miejsca gdzie zwierzyna lubi żerować lub odpoczywać. Łąki, oziminy położone w okolicach lasów. Nie ma zasady, co do lokalizacji zrzutów. A my leśnicy, pracując na co dzień w lesie mamy okazję znajdować zrzuty zupełnie przypadkiem.

- W moim przypadku trudno mówić o rekordzie, są to raczej pojedyncze, niewielkie zrzuty najczęściej parostki czyli poroże zrzucane przez kozły (samce sarny). Choć wśród koleżanek i kolegów leśników są przypadki znalezienia zrzutów od jednego osobnika, w tym przypadku jedna tyka ważyła blisko 4 kg.

- Tak. Znalezione poroże jest własnością znalazcy. Pod warunkiem, że znaleziono je na terenie lasów gospodarczych. Zasada ta nie obowiązuje w lasach podlegających różnym formom ochrony.

- Najważniejszą zasadą w czasie poszukiwać zrzutów to zasada, aby nie szkodzić zwierzętom. Zrzutów można poszukiwać na terenach lasów gospodarczych, oznacza to że nie wolno wchodzić w czasie poszukiwań na teren parku narodowego czy rezerwatu przyrody. Również w lasach gospodarczych obowiązują zasady, których należy przestrzegać w czasie wypraw do lasu. Należy pamiętać, że zgodnie z Ustawą o lasach zakazem wstępu objęte są m.in. uprawy leśne do 4 m wysokości, tereny leśne oznakowane jako ostoja zwierzyny. Niedozwolone jest uporczywe płoszenie jeleni! Niestety popularność zrzutów i zjawisko ich poszukiwania, które nasiliło się w ostatnich latach spowodowało, że wiele osób oprócz poszukiwania zrzutów świadomie przepłasza zwierzynę, co w konsekwencji może mieć olbrzymie znaczenie dla jeleni.

Warto zaznaczyć, że jelenie potrzebują spokoju, aby znaleźć pożywienie, żerować, odpocząć. Bardzo duże zainteresowanie zrzutami poroża w ostatnich latach doprowadziło do sytuacji gdy całą chmary były uporczywie przepłaszane. Nie dając im możliwości odpoczynku czy żerowania. Takimi działaniami zmniejszajmy szansę, na znalezienie pięknego okazu za rok. Warto zaznaczyć, że byki, które z powodu ciągłego przemieszczania nie mają okazji spokojnie żerować, mogą być słabsze, gorzej odżywione, a przez to kolejne poroże które będą nakładać nie będzie już tak okazałe. O tym jak nieumiejętne poszukiwania mogą zaszkodzić zwierzynie, najlepiej świadczy zdarzenie z przed dwóch lat, gdy chmara około 30 jeleni w czasie płoszenia weszła na zamarznięte jezioro. Niestety, lód pod nimi się załamał i blisko połowa z nich się utopiła. Dlatego tak jak na początku wspomniałam, najważniejszą zasadą jest nie szkodzić zwierzętom.