Słupskie ulice, które tworzyły historię naszego miasta. Wojska Polskiego, Wolności, Jana Pawła II

To niedługa, niespełna 700-metrowa ulica o wąskich chodnikach i niezbyt szerokiej jezdni, ale będąca wciąż ważnym traktem w układzie komunikacyjnym Słupska. Łączy śródmiejskie ulice oraz podmiejskie tereny, rozciągnięte w północno – zachodniej strefie przymorskiej.

Ulica Wolności jest od dawna starym traktem prowadzącym w stronę Bruskowa i Bierkowa. Przed wojną nazywana ulicą Pastwiskową, gdyż zanim wybudowano okazałe kamienice i wybudowano linię kolejową, wypasano tu krowy. W części ulicy do dzisiejszego targowiska dominowała niska zabudowa z gospodarstwami ogrodniczymi. Na tyłach znajdował się spichlerz, gdzie obecnie jest dom interwencji kryzysowej. Wcześniej na rogu z ulicą Kopernika stał stary spichlerz Richtera, przeniesiony na Rynek Rybacki.

Dzisiejsza ulica Jagiełły wraz z równoległą do niej ul. Jana Pawła II (Wallstrasse) i dzielącym ją parkiem Waldorffa ma identyczny układ jak przedwojenna ulica, która wtedy nosiła nazwę Ringstrasse. Ulice przed wojną dzielił różany ogród, a zabudowania, w miejscu których dziś stoi filharmonia i budynek przychodni zostały kompletnie zniszczone. Wojenna zawierucha ominęła jedynie kilka kamienic przy ul. Jagiełły.

Dzisiejsza Al. Wojska Polskiego przed wojną nosiła nazwę Bahnhofstrasse. Była jedna z najbardziej reprezentacyjnych ulic Słupska.Według Stanisława Szpilewskiego, autora publikacji o zabytkowym Słupsku, budowle z tamtego okresu reprezentują kierunki architektoniczne jakie obowiązywały w ówczesnej Europie. Są w stylach neogotyckich, neorenesansowych i neobarokowych. Wiele z nich ma znamiona eklektyzmu, niektóre mają secesyjną dekorację.

Po transformacji ustrojowej innego charakteru nabrał początek al. Wojska Polskiego przy Rondzie Solidarności. Upatrzyli go sobie organizatorzy spotkań z mieszkańcami, wieców, akcji społecznych itp. Bo to dobre miejsce do kontaktów społecznych na ruchliwej trasie pomiędzy al. Sienkiewicza i ul. Starzyńskiego.