Wójcie! Oni chcą normalnie żyć

Pomóżmy w remoncie

Pomóżmy w remoncie

Uwaga! Jeśli są w regionie słupskim firmy lub instytucje, które mogłyby nieodpłatnie wspomóc rodzinę Trefonów w remoncie i urządzeniu mieszkania, po miejmy nadzieję szczęśliwym przejęciu lokalu, proszone są o kontakt z redakcją "Głosu Pomorza", tel. 0-59 848 81 29 lub końcówka 00.

Obok od lat znajduje się pusty niszczejący lokal, którego gmina nie chce przekazać rodzinie. Po interwencji "Głosu" sprawą zajmą się radni, których o miłosierdzie dla rodziny prosi także ks. prałat Jan Giriatowicz.

Kuchnia i dwa pokoje - tyle musi wystarczyć rodzinie Trefonów. Pan Henryk z żoną mają jedenaścioro dzieci w wieku od kilku do kilkunastu lat. Łóżko stoi tu obok łóżka. Na jednym posłaniu dzieci śpią po dwoje, a nawet troje.

W ciasnych pomieszczeniach jest skromne wyposażenie. Ściany wymagające remontu. Jest ubogo, ale schludnie. - Robię, co mogę, chwytam się różnych zajęć - mówi pan Henryk. - Muszę utrzymać rodzinę. Najgorszy jest jednak ten tłok.

Oszukali

Dziadek Trefonów otrzymał poniemiecki dom w Smołdzińskim Lesie kilkadziesiąt lat temu, zaraz po wojnie. Rodzina ma akt własności nieruchomości. Mogliby teraz żyć spokojnie, gdyby nie incydent z 1989 roku.

Wszczęto wtedy postępowanie, które miało ustalić granicę między działką rodziny pana Henryka, a ziemią państwową, we władaniu miejscowej Gminnej Spółdzielni. Z dokumentów wynika, że geodeta nie posiadał danych pozwalających jednoznacznie określić granicę, a mimo to przeprowadził ją przez... środek domu. W ten sposób Trefonom odebrano połowę parteru i urządzono tam sklep.

- Głównym najemcą był wtedy mój wujek - relacjonuje pan Henryk. - Przygłuchy i nieco opóźniony. Nie za bardzo wiedział, co podpisuje. Cała wieś zna prawdę. To było nieuczciwe. Sądy, do których się odwołaliśmy, uznały, że wszystko odbyło się za przyzwoleniem stron.

Henryk Trefon w opustoszałym, niszczejącym lokalu, który chciałby przejąć, a właściwie odzyskać od gminy.
(fot. Łukasz Capar)

Gminna połowa parteru, którą kiedyś zajmował sklep, od lat stoi pusta. Ze ścian odpada tynk, a ogromne pomieszczenie popada w ruinę.

- Gdybyśmy mogli się tu urządzić, nasze życie odmieniłoby się - mówi Trefon. - Byłoby wspaniale, gdyby dziewczynki miały swój oddzielny pokój. 14-letnia Kasia chodzi już do gimnazjum. Młodsi chłopcy z kolei mogliby swobodniej się bawić.

Mieszkańcy wsi stoją murem za rodziną i mówią, że gdyby wójt tylko chciał, sprawę szybko by załatwił.

Może da się załatwić

- Znam sytuację tej rodziny. Rozmawiał o tym ze mną również ksiądz prałat Jan Giriatowicz ze Słupska - mówi wójt gminy Smołdzino Andrzej Kopiniak.

Wójt obiecuje, że na październikowej sesji radni zajmą się tą sprawą.

- Najtrudniejsze jest przekwalifikowanie części domu z funkcji handlowej na mieszkalną - tłumaczy wójt. - Jeśli dojdzie do tego, Trefonowie będą musieli wykupić lokal. Ale z dużą, 95 procentową bonifikatą.

Muszą się też zobowiązać do płacenia czynszu i odremontowania pokoi na własny koszt. Lokalu nie mogę oddać za darmo, bo nie pozwala mi na to prawo.

Do sprawy państwa Trefonów wrócimy.